Βρείτε μας στο Google News. Πατήστε εδώ!
Aργά το απόγευμα τα χρώματα του σούρουπου βάφουν πορτοκαλί τους αμμόλοφους. Ριπές ανέμου χαράζουν την επιφάνειά τους, σμιλεύοντάς τους απαλά σαν δάχτυλα που περνούν από υγρό πηλό. Δίνοντάς τους διαρκώς νέες μορφές, σαν ακούραστος κεραμίστας, σε αυτό το νησί όπου δεν σταματάει ποτέ να φυσάει.
Η έρημος στα βόρεια της Λήμνου, κοντά στο χωριό Κατάλακκος, δύο περίπου χιλιόμετρα από τη θάλασσα (την παραλία Γομάτι), είναι γύρω στα 70 στρέμματα, αρκετά μεγάλη για να ξεγελάσει το μάτι δημιουργώντας την ψευδαίσθηση ότι έχεις ταξιδέψει σε εξωτικές χώρες.
Μέχρι που τα κουδουνάκια από τις κοντινές στάνες με τα ζώα γίνονται το αόρατο νήμα που σε επαναφέρει στο ελληνικό βουκολικό τοπίο και η αγριελιά η ελληνική εκδοχή της όασης, που σε συνεφέρει κάτω από τη σκιά της, στο τέλος της διαδρομής, μετά από περίπου δέκα λεπτά πεζοπορίας στην παχιά άμμο.
Παχιές Αμμουδιές ή Αμμοθίνες είναι και οι ονομασίες της περιοχής, που αν και σχετικά άγνωστη έχει συνεισφέρει στην ιστορία του παλιού ελληνικού κινηματογράφου, φιλοξενώντας σκηνές από το «Μια Ελληνίδα στο χαρέμι» με τη Ρένα Βλαχοπούλου. Ένα μυστικό που τα τελευταία χρόνια κυκλοφορεί από στόμα σε στόμα, προσελκύοντας όλο και περισσότερους τουρίστες που δεν διστάζουν να διασχίσουν τα τρία περίπου χιλιόμετρα -βατού- χωματόδρομου που χωρίζουν την περιοχή από το τελευταίο χωριό.
Αν ωστόσο τις επισκεφτείς εκτός τουριστικής σεζόν -δηλαδή, για τα δεδομένα της Λήμνου, από τέλος Αυγούστου και μετά- μπορεί να βρεθείς μόνος σε αυτό το σχεδόν απόκοσμο τοπίο, παρέα μόνο με τις θαρραλέες αγριελιές, τα αγριόκρινα, το θυμάρι και με τους στίχους του «Α horse with no name» των America να παίζουν στο μυαλό σου: «Στην έρημο μπορεί να θυμηθείς το όνομά σου/γιατί εκεί δεν υπάρχει κανένας να σε πληγώσει». Τότε θα γίνεις ανάλαφρος σαν έναν κόκκο άμμου, αφήνοντας τον άνεμο να σε ταξιδέψει στην ανοιχτωσιά ενός νησιού όπου δεν σταματάει ποτέ να φυσάει.
Δείτε περισσότερες φωτογραφίες από τις Αμμοθίνες:
Δείτε ένα βίντεο από τη Λήμνο:
Πηγή: www.newsone.gr
