Ουκρανία: Στρατιώτης παίζει τον τραγικά επίκαιρο εθνικό ύμνο της χώρας με το βιολί του

Google news logo Βρείτε μας στο Google News. Πατήστε εδώ!


Το βίντεο, δημοσιεύτηκε από το ουκρανικό πρακτορείο Nexta, με το σχόλιο «Ακόμα και στις πιο δύσκολες μέρες, το ηθικό του ουκρανικού στρατού δεν μπορεί να σπάσει».

Με τον πόλεμο στην Ουκρανία να μαίνεται για 25η μέρα, τα στρατεύματα του Κιέβου προσπαθούν να κρατήσουν ψηλά το ηθικό τους για να συνεχίσουν την αντίσταση κατά της Ρωσίας.

Ενδεικτικό, είναι ένα βίντεο, που κάνει τις τελευταίες ώρες τον γύρο των social media.

Στο βίντεο φαίνεται ένας στρατιώτης να παίζει με το βιολί του τον εθνικό ύμνο της Ουκρανίας, ενώ βρίσκεται μαζί με τους συναδέλφους στο θάλαμο της μονάδας του.

Μόλις ξεκινά να παίζει το εμβατήριο όλοι σηκώνονται όρθιοι, ενώ κάποιοι βιντεοσκοπούν το στιγμιότυπο.

Το βίντεο, δημοσιεύτηκε από το ουκρανικό πρακτορείο Nexta, με το σχόλιο «Ακόμα και στις πιο δύσκολες μέρες, το ηθικό του ουκρανικού στρατού δεν μπορεί να σπάσει».

Εδώ όμως αξίζει να δούμε τι ακριβώς λένε οι στίχοι του εθνικού ύμνου της Ουκρανίας:

Η Ουκρανία δεν χάθηκε ακόμα, ούτε η δόξα της ούτε η ελευθερία της,
σε μας, αδέρφια Ουκρανοί, η τύχη θα πρέπει μία ακόμη φορά να χαμογελάσει.

Οι εχθροί μας θα εξαφανιστούν, όπως η πάχνη στον πρωινό ήλιο,
Και εμείς θα πρέπει να κυριαρχούμε, αδέρφια, σε μια ελεύθερη δική μας χώρα.

Θα δώσουμε την ψυχή και το σώμα μας για να πετύχουμε την ελευθερία μας,
Και θα δείξουμε ότι εμείς, αδέρφια, καταγόμαστε από το έθνος των Κοζάκων.

Η ιστορία του ύμνου

Οι στίχοι αποτελούν την πρώτη στροφή -ελαφρώς τροποποιημένη - από ένα πατριωτικό ποίημα, το οποίο γράφτηκε το 1862 από το Πάβλο Τσιμπίνσκι Pavlo Chubynsky), έναν διάσημο εθνογράφο από το Κίεβο.
Το 1863 ο Μιχαήλο Βερμπίτσκι (Mykhaylo Verbytsky) συνθέτης και ιερέας της ελληνοκαθολικής εκκλησίας συνέθεσε μουσική που να ταιριάζει με το κείμενο του Τσιμπίνσκι. Για πρώτη φορά το τραγούδι εψάλη από χορωδία στο Ουκρανικό Θέατρο του Λβιβ το 1864.
Αρχικά το τραγούδι ήταν ο εθνικός ύμνος της Λαϊκής Δημοκρατίας της Ουκρανίας (1917-1920), της Ουκρανίας των Καρπαθίων και αργότερα της ανεξάρτητης μετασοβιετικής Ουκρανίας.
Το 1920 απαγορεύτηκε από το σοβιετικό καθεστώς. Ο ύμνος τραγουδήθηκε για πρώτη φορά ως εκ των πραγμάτων εθνικός ύμνος κατά την τελετή ορκωμοσίας του Ουκρανού προέδρου Λεονίντ Κραβτσούκ στις 5 Δεκεμβρίου του 1991.
Το άρθρο 20 του ουκρανικού Συντάγματος (28 Ιουνίου 1996) ορίζει ότι η μουσική του Βερμπίτσκι χρησιμοποιείται ως μελωδία για τον εθνικό ύμνο της χώρας.

Η τροποποίηση και η τραγική πραγματικότητα

Στις 6 Μαρτίου του 2003 υιοθετήθηκαν από το Κοινοβούλιο (Verkhovna Rada) οι ακόλουθοι στίχοι, που αποτελούν μικρή τροποποίηση των στίχων του Τσιμπίνσκι.
Ο στίχος "Η Ουκρανία δεν έχει χαθεί, ούτε η δόξα της, ούτε η ελευθερία της", δηλαδή η ιδέα της Ουκρανίας να χάνεται ως κράτος, απαλείφθηκε. Έτσι οι αρχικοί στίχοι αναφέρουν ότι "η δόξα της Ουκρανίας δεν έχει χαθεί, ούτε και η ελευθερία της".
Ωστόσο, πολλοί Ουκρανοί συνέχιζαν να τραγουδούν τον ύμνο με τους αρχικούς στίχους.
Και να που ήρθαν έτσι τα πράγματα ώστε αυτοί οι αρχικοί στίχοι να αποκτούν πραγματικό νόημα αυτές τις ημέρες!