Γιάννης Κόκας: “Aποφασίσαμε ό,τι είχαμε καλλιτεχνικό χρέος να πούμε κάτι”

Google news logo Βρείτε μας στο Google News. Πατήστε εδώ!


Επιμέλεια συνέντευξης Δήμητρα Τσιαούση

Ο Γιάννης Κόκας είναι σκηνοθέτης, ηθοποιός, συγγραφέας και ιδρυτικό μέλος της καλλιτεχνικής ομάδας ΑΛΜΠΑΤΡΟΣ, όπου από το 2014 τρέχει σεμινάρια υποκριτικής. Φέτος η ομάδα επιχειρεί να καταπιαστεί με την φρίκη του πολέμου στην παράσταση "Η Παυσίλυπος Χώρα της Αλισά" στο Θέατρο Φούρνος, μάλιστα μιλώντας και στο νεανικό κοινό… Όλα στην συζήτηση που ακολουθεί.

Το κείμενο γράφτηκε κατά την πρόσφατη σύγκρουση Ισραήλ - Χαμάς;

Ναι! Παρακολουθώντας τις φριχτές εξελίξεις του πολέμου και των σφαγών, αποφασίσαμε ως ομάδα να ασχοληθούμε με αυτό το θέμα, αποφασίσαμε ό,τι είχαμε καλλιτεχνικό χρέος να προσπαθήσουμε να πούμε κάτι. Δουλέψαμε με μεράκι και αυτοθυσία και φτιάξαμε ένα έργο που αρέσει πρωτίστως σε εμάς και μιλάει για ανθρωπιά και αγάπη, αντιπολεμική.

Μιλήστε μας για την φιλοσοφία της καλλιτεχνικής ομάδας «Άλμπατρος» ως προς το υλικό που παράγει.

Η ομάδα  'Άλμπατρος' ιδρύθηκε το 2019, για να στεγάσει τη συνεργασία και τη δημιουργικότητα καλλιτεχνών, σε καθορισμένα πλαίσια. Είμαστε ομάδα πρωτίστως ηθοποιών και η φιλοσοφία μας είναι οι ηθοποιοί να έχουν το χώρο τους, για να προτείνουν την Τέχνη τους (και όχι να είναι εκτελεστικά όργανα προαποφασισμενων σκηνοθετικών επιταγών και να μαθαίνουν απλώς λόγια), να πληρώνονται στην ώρα τους χωρίς να νιώθουν ότι τους γίνεται κάποια χάρη, να νιώθουν ισότιμοι συνεργάτες με δικαιώματα και υποχρεώσεις, να εισπράττουν ευγένεια και ευγνωμοσύνη ανελλιπώς σε πρόβες και παραστάσεις από το σκηνοθέτη και τους συντελεστές. Αυτή είναι η κουλτούρα μας! Θέλουμε έστω για λίγο, για όσο κρατήσει μια παραγωγή μας βρε αδελφέ, να έχουμε και να κάνουμε πράγματα που μας έχουν λείψει και θα έπρεπε κανονικά να υπάρχουν στο επάγγελμα και στον κλάδο. . .

ο παραλογισμός του παραμυθιού αυτού, μαζί  με την αγνότητα και την αφέλεια της Αλίκης, μπορεί να μεταφερθεί στο σήμερα με την παλαιστίνια Αλισά.

 Η μικρή Αλισά σε ποιο γνωστό μύθο παραπέμπει;

Το έργο είναι εμπνευσμένο από το παραμύθι «Η Αλίκη στην χώρα των θαυμάτων» του Lewis Carroll. Η Αλισά και οι περιπέτειες της, εμπνεύστηκαν από το ταξίδι της Αλίκης του Carrol και το σουρεαλισμό αυτού του έργου. Ένιωσα ως συγγραφέας, πως ο παραλογισμός του παραμυθιού αυτού, μαζί  με την αγνότητα και την αφέλεια της Αλίκης, μπορεί να μεταφερθεί στο σήμερα με την παλαιστίνια Αλισά και τον παραλογισμό των σφαγων και του πολέμου στη Λωρίδα της Γάζας, δυστυχώς πολύ εύκολα.

Σε ποιες ηλικίες απευθύνεται η παράσταση;

Η παράσταση μας απευθύνεται σε όλες τις ηλικίες. Ήθελα να φτιάξω μια παράσταση που να φαίνεται παιδική, αλλά να απευθύνεται κυρίως στους μεγάλους. Γιατί μιλάμε για τον πόλεμο και δυστυχώς δεν λογαριάζει ηλικίες, αντίθετα φαίνεται να εχει προτίμηση στα παιδιά. Ναι, αυτό ήθελα να πω με αυτό έργο.  Ένα παιδικό όνειρο, γρήγορο, τρελό και εκρηκτικό σαν σφαίρα, με πρωταγωνιστή ένα αγνό παιδί, την Αλισά (που ενσαρκώνει κατά την άποψη μου μοναδικά και συγκινητικά η Μαριλενα Μπαρταλούτσι) να διασχίζει τη φρίκη του πολέμου και της βίας, ανάμεσα σε μεγάλους, και έπειτα να χάνεται σαν αστεράκι . . .

Πιστεύω πως όταν πάψω να πιστεύω ότι η Τέχνη μπορεί να αλλάξει τον κόσμο, θα πάψω να ασχολούμαι και με αυτήν.

Το θέατρο εκθέτει την άποψη του επί καίριων θεμάτων. Η φωνή της μπορεί να φτάσει μέχρι τους κυβερνώντες ανά τον κόσμο;

Πιστεύω πως όταν πάψω να πιστεύω ότι η Τέχνη μπορεί να αλλάξει τον κόσμο, θα πάψω να ασχολούμαι και με αυτήν.  Επιλέγω να έχω αυτήν την άποψη (όσο ματαιόδοξη η ιδεαλιστική κι αν ακούγεται) και επιλέγω να κάνω αυτήν την δουλειά, γιατί θέλω να λέω πράγματα μέσα από τα έργα μου, τα σεμινάρια, τις παραστάσεις,  που θα αλλάξουν, θα φωτίσουν, θα αφυπνίσουν το δικό μου το μυαλό τουλάχιστον, και αν το κάνω και καλά, ίσως και άλλων. . .

Προβάλλεται το σκληρό πρόσωπο του πολέμου; Λειτουργείται αλληγορικά;

Η παράσταση «Η Παυσίλυπος Χώρα της Αλισά» θέλαμε να είναι μια αντιπολεμική αλληγορία. Το αν τα καταφέραμε καλά όχι και πόσο, θα το κρίνει ο κόσμος κι χρόνος νομίζω... Προσπαθήσαμε τουλάχιστον να μην κάνουμε το προφανές, να γίνει ζητούμενο το πώς θα λειτουργήσει αντιπολεμικά αυτή η παράσταση και το σύμπαν της στο θεατή, πώς θα γίνει κραυγή «Σταματήστε τον πόλεμο! Σταματήστε τις σφαγές!» τελικά, αυτό το αθώο φαινομενικά, παιδικό παραμύθι.

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΘΑ ΒΡΕΙΤΕ ΕΔΩ.

ΕΙΣΙΤΗΡΙΑ ΕΔΩ