Βρείτε μας στο Google News. Πατήστε εδώ!
Η Ευρυδίκη Βλάσση εντόπισε τυχαία τον περασμένο Απρίλιο τον ηλικιωμένο άστεγο άνδρα που έχει κάνει σπίτι του την προβλήτα του λιμανιού του Πειραιά. Η φροντίδα αυτού του ανθρώπου, του ξένου, του πρόσφυγα, του μετανάστη που ζει ακόμα εκεί και αγωνίζεται να της πει ότι δεν χρειάζεται πολλά για να είναι ευτυχισμένος μαζί με τον σκύλο του την άγγιξε και μας μεταφέρει αυτήν την εμπειρία της.
Η κα Βλάσση, που δημοσίευσε αυτό το κείμενο στη σελίδα της στο facebook περιγράφει στις 16 Απριλίου τα εξής:
«Μα, την κουζουλή κεφαλή που κουβαλώ, θαρρώ πως συναντήθηκα με τον θεό και τον σκύλο του… Κάτω από τέντα με καρέκλες αναμονής για τους επιβάτες των πλεούμενων του Αργοσαρωνικού όπου περίμενα για να φύγω, τραβάει την ματιά μου, ολόκληρο «σπιτικό» μαζεμένο πάνω σε δυο πάνελ φελιζόλ μέσα σε σακούλες σκουπιδιών, κάτω απ’ τις καρέκλες και μερικές χαρτόκουτες διπλωμένες τακτικά δίπλα. Στην φωτογραφία είναι το «σπίτι», η «βεράντα» του σπιτιού στον μώλο κι αυτός επάνω, είναι ο σκύλος στην βεράντα του σπιτιού…
Μόνον που οι ρόλοι εδώ, είναι αλλιώς. Φύλακας άγγελος αντί του σκύλου, είναι ένας ηλικιωμένος, φαινόταν ταλαιπωρημένος, μα γελαστός, άστεγος πρόσφυγας, απ’ τους πολλούς που έχει το λιμάνι. Έχει στρώσει στο πλάσμα, για να μην είναι πάνω στο σίδερο κι όλη η τρυφεράδα του κόσμου είναι στα μάτια του καθώς τον χαϊδεύει και προσπαθεί με μια ομελέτα γλωσσών, να μου πει, ότι δεν χρειάζεται πολλά, για να’ ναι ευτυχισμένος…
Αδιευκρίνιστο, το ποιος απ’ τους δυό, μα έτσι κοιτάζοντάς τον, βλέπω την χαρά να ξεχειλίζει απ’ τα μάτια του όπως κοιτά το σκυλάκι, που είναι παραδομένο σε βαθύ, ήρεμο ύπνο, σίγουρο, δίπλα στον φίλο/φύλακά του, ότι δεν θα το πειράξει κανείς…
Επιστρέφοντας μετά από δύο μέρες τους είδα στο ίδιο μέρος κι ανάσανε η καρδιά με τα χαμόγελα και τα παιχνίδια.
Αυτό το άτομο που δεν έχει μαντήλι να κλάψει, κάθε μέρα αφού μαζέψει το «σπιτικό» του μέσα στις σακούλες και κάτω απ’ τις καρέκλες, στρώνει μετά ένα χαλάκι, για να ξαπλώνει ο φίλος του στα μαλακά… Είδα το θεό σας λέω … εκοίμιζε έν’ αδέσποτο, πρόσφυγας, κάτω στο λιμάνι…».
Αν μένετε στην περιοχή και μπορείτε να βοηθήσετε προσφέρετε σε αυτόν τον άνθρωπο και στο ζώο του ό,τι διαθέτετε ώστε να γλυκάνει λίγο αυτός ο τόσο δύσκολος βίος τους. Θα τον βρείτε στην προβλήτα όπου αποπλέουν τα δελφίνια για τον Αργοσαρωνικό.
Πηγή: zoosos.gr
