Βρείτε μας στο Google News. Πατήστε εδώ!
Ο Πειραιώτης εφοπλιστής και πρώην πρόεδρος του Συνδέσμου Επιχειρήσεων Επιβατηγού Ναυτιλίας «έφυγε» σε ηλικία 88 ετών
Έφυγε από τη ζωή, χθες Παρασκευή, μία τεράστια προσωπικότητα της ελληνικής ναυτιλίας, ο Ανδρέας Ποταμιάνος. Ένα κεφάλαιο της σύγχρονης ελληνικής ιστορίας, γραμμένο με χρυσά γράμματα, έκλεισε.
Ο Ανδρέας Ποταμιάνος, πρωτοπόρος διεθνώς στην επιβατηγό ναυτιλία, διετέλεσε πρόεδρος της τότε ονομαζόμενης Ένωσης Εφοπλιστών Επιβατηγών Πλοίων (1980-2002).
Ο Ανδρέας Ποταμιάνος γεννήθηκε το 1933 στον Πειραιά. Σπούδασε νομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στο Ναυτικό Δίκαιο στο London School of Economics.
Το 1961 έγινε μέλος της Διοίκησης της "Ηπειρωτικής" και το 1975 μετά τον θάνατο του πατέρα του Αναστάσιου, ανέλαβαν με τον αδελφό του Γιώργο τη Διεύθυνση της εταιρείας. Συμμετέχει στα ΔΣ της Ένωσης από το 1967 και είναι ο μακροβιότερος Πρόεδρος αυτής με θητεία 23 ετών.
Υπήρξε επίσης Πρόεδρος των Special Olympics Ελλάδος και του Ναυτικού Ομίλου Ελλάδος. Το 2003 ανακηρύχθηκε Επίτιμος Πρόεδρος του Συνδέσμου.
Τον περασμένο Ιούνιο και με αφορμή τη συμπλήρωση 100 ετών του Συνδέσμου Επιχειρήσεων Επιβατηγού Ναυτιλίας, παρέδωσε τιμητική πλακέτα σε δύο προσωπικότητες της επιβατηγού ναυτιλίας, τον Μιχάλη Λάμπρο και τον Θεόδωρο Κόντε τέως πρόεδρο της Ένωσης Εφοπλιστών Κρουαζιερόπλοιων και Φορέων Ναυτιλίας .
Με αφορμή τη βράβευση αυτή ανέφερε σε επιστολή του προς τον Μιχάλη Λάμπρο: .
«Κύριε Μιχάλη,
Πάνω από 20 χρόνια συνεργαστήκαμε μαζί στην Ενωση και ήσουν από τα βασικά στελέχη του Διοικητικού Συμβουλίου που ανέπτυξε τις κρουαζιέρες και τα πλοία των περιηγήσεων. Ισως τα 20 χρόνια του συμβουλίου μας υπήρξαν τα χρυσά χρόνια της ελληνικής σημαίας. Ακόμα χιλιάδες Ελληνες ναυτικοί το αναφέρουν. Μια περίοδος δύσκολη αλλά τελικά χωρίς απεργίες στον κλάδο. Είναι αδιανόητο μια χώρα που έχει όλα τα συστατικά να έχει πλοία με ελληνική σημαία και υπάρχουν λύσεις ανώδυνες, θάλασσες μοναδικές, Αρχιπέλαγος Αιγαίου, Ιστορία 3.000 ετών, μέλος της Ευρωπαϊκής Ενωσης, έμπειρους ναυτικούς και μηχανικούς, να φθάσει στο σημείο να μην έχει πλοία με ελληνική σημαία. Η ευθύνη θα γραφτεί από την ιστορία. Μην ξεχνάμε τον Ξενιό, τον Ρίγγα, τον Περράκη, τον Φραγκουδάκη, τον Στρίντζη, τον Φόρο και τόσους άλλους.
Εκανες πολλά, προσέφερες όχι μόνο για την εταιρεία σου, αλλά και για όλους εμάς που ήμασταν ταγμένοι να αναπτύξουμε έναν κλάδο που ήταν κάπως άγνωστος στην αρχική του πορεία. Δεν περιορίστηκες να βοηθάς όλους μας ποικιλοτρόπως στην Ενωση, αλλά παρά τις αντιξοότητες δημιούργησες ένα αξιόλογο κρουαζιερόπλοιο, ένα πλοίο που ακόμα παρέχει φιλοξενία στους επιβάτες του. Θυμάμαι ότι το πλοίο αυτό το ξεκινήσαμε με την Ηπειρωτική. Ξέρω ότι σε οδηγεί η πίστη σου στον Χριστό και την πατρίδα.
Επ’ ευκαιρία των 100 ετών της Ενώσεώς μας, 1921-2021, ως πρόεδρος τότε και επίτιμος πρόεδρος σου προσφέρω τιμής ένεκεν μία πλακέτα γεμάτη αναμνήσεις. Ελπίζω ότι εσύ και ο Θεόδωρος Κόντες να συνεχίσετε τις παραδόσεις και τα “πιστεύω” που χαράχθηκαν τα τελευταία 100 χρόνια».
