Οι αποκαλύψεις κάτω από τις γραμμές του λόγου του Αλέξη Τσίπρα για την ανάπτυξη

Google news logo Βρείτε μας στο Google News. Πατήστε εδώ!


Κατώτερη της σημασίας και της αξίας του ήταν η αντιμετώπιση του λόγου του πρωθυπουργού στην Ακρόπολη με τίτλο Ελλάδα 2021: Δίκαιη ανάπτυξη-παραγωγική ανασυγκρότηση¨ από τα μέσα ενημέρωσης.

Πολυσήμαντος και πολύ σημαντικός λόγος, αφού περιέγραψε το όραμα και το σχέδιο για την οικονομική ανάπτυξη της χώρας και τη μείωση της ανεργίας στα μέσα ευρωπαϊκά επίπεδα, δηλαδή πέριξ του 10% και ουσιαστικά την αλλαγή σελίδας, την έξοδο από την κρίση και τα μνημόνια και την ουσιαστική –όχι απλώς τυπική- επανάκτηση της χαμένης εθνικής κυριαρχίας. Γιατί στο σημερινό κόσμο η εθνική κυριαρχία χωρίς ισχυρή οικονομία είναι δύσκολη άσκηση, ενίοτε δε και ανέφικτη

Για να αποκαλυφθεί περαιτέρω η σημασία του, αλλά και οι αδύναμες πλευρές του, οφείλουμε να διαβάσουμε ανάμεσα στις γραμμές και να εντοπίσουμε τους κρίσιμους συμβολισμούς, που αποκαλύπτουν εκείνα που δεν ειπώθηκαν ρητά και κατηγορηματικά, αλλά υπονοήθηκαν και τα οποία πολλές φορές είναι και τα σπουδαιότερα.

Ευθύς εξαρχής η μελέτη του λόγου σε επίπεδα έκφρασης και νοημάτων φανερώνει πως ο Αλέξης Τσίπρας επιχείρησε να ισορροπήσει ανάμεσα σε έναν λόγο που απευθύνεται στους οικονομικούς παράγοντες, στους επενδυτές, Ελληνες και ξένους και στο κομματικό του ακροατήριο, το οποίο δεν είναι και πολύ εξοικειωμένο με τις ιδέες της ιδιωτικής οικονομικής δραστηριότητας.

Αυτή ακριβώς η άσκηση ισορροπίας του πρωθυπουργού καθιστά αναγκαία την αναζήτηση των συμβολισμών και των μηνυμάτων.

Η έμφαση που δόθηκε στην ανάπτυξη και η οποία συμβολικά αποκαλύπτεται από τη συνεχή επανάληψη της λέξης είναι δικαιολογημένη και προφανής, αφού αυτό ήταν το θέμα του λόγου του. Όμως, η διαρκής επανάληψη αποκαλύπτει την εμμονή και την αναγκαιότητα που η κυβέρνηση επιδεικνύει γι΄ αυτή. Είναι στο επίκεντρο της στρατηγικής, όπως ανέφερε και ο Αλέξης Τσίπρας. Μάλιστα η προσθήκη του επιθέτου δίκαιη, στέλνει το μήνυμα κυρίως για την κατανομή του πλούτου που παράγεται. Όμως, η διανομή προϋποθέτει την παραγωγή και το σκέλος αυτό σήμερα είναι για την Ελλάδα το πλέον κρίσιμο. Το στοιχείο της δικαιοσύνης εξάλλου, είναι από μόνο του παράγοντας ισχυρός για την ανάπτυξη, αφού οι έρευνες που έχουν γίνει διεθνώς δείχνουν ότι συμβάλλει στην αύξηση της παραγωγικότητας της εργασίας.

Επανερχόμενοι στο λόγο του πρωθυπουργού θα πούμε πως για να προσδιοριστεί το περιεχόμενό της υπάρχουν τρία σημαντικά κλειδιά. Το πρώτο είναι οι επενδύσεις υψηλής προστιθέμενης αξίας, το οποίο συνδέεται άρρηκτα με το δεύτερο που είναι το εξειδικευμένο ανθρώπινο δυναμικό της χώρας και το τρίτο η επικέντρωση των προσπαθειών στους τομείς που η χώρα έχει συγκριτικό πλεονέκτημα για την παραγωγή προϊόντων που είναι διεθνώς εμπορεύσιμα.

Εχουμε λοιπόν το ακριβές περίγραμμα των προτεραιοτήτων της κυβέρνησης και των κεντρικών σημείων του κυβερνητικού σχεδίου και του οράματος του πρωθυπουργού.

Ενδεικτική των κυβερνητικών προθέσεων είναι η μικρή έστω αύξηση του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων, τη στιγμή που κατά το παρελθόν οι δημόσιες επενδύσεις ήταν το πρώτο και εύκολο θύμα όταν οι κυβερνήσεις καλούνταν να κάνουν περικοπές στους προϋπολογισμούς. Πρόκειται για μία άλλη προσέγγιση, μία άλλη γραφή που σε επίπεδο συμβολισμού έχει μεγάλη αξία και φανερώνει την πρόταξη της ανάπτυξης ως κυβερνητικού στόχου.

Η συχνή επίσης αναφορά στο υψηλά ειδικευμένο ανθρώπινο δυναμικό και στη δημιουργία θέσεων εργασίας με υψηλές αμοιβές, φανερώνει τον προσανατολισμό προς την οικονομία της γνώσης, της έρευνας, της τεχνολογίας και της καινοτομίας, της μόνης ικανής σήμερα να παράγει υψηλά αμειβόμενες και πολλές θέσεις εργασίας ώστε να παραμείνει στη χώρα το επιστημονικό δυναμικό.
Πρόκειται για προσδιορισμούς που δεν θα υπήρχαν σε λόγο του Αλέξη Τσίπρα πριν από ένα και πολύ περισσότερο δύο χρόνια για την ανάπτυξη.

Τότε το κράτος θα ήταν στο επίκεντρο και όλα θα περιστρέφονταν γύρω από το κράτος.

Βεβαίως και τώρα είναι παρών, αλλά ο ρόλος του τώρα είναι επιτελικός και όχι ασφυκτικά κυρίαρχος. Τώρα αναζητείται ένα κράτος παραγωγικό, αντιγραφειοκρατικό, κοινωνικό και συνάμα μοχλός ανάπτυξης.

Από το λόγο του πρωθυπουργού αποκαλύπτεται πως η ανάπτυξη δεν θα έχει στον πυρήνα της το κράτος, αλλά τις ιδιωτικές επενδύσεις, οι οποίες βεβαίως θα γίνονται στη βάση ενός σχεδίου, διαφορετικού από εκείνα του παρελθόντος τα οποία οδηγούσαν σε κατασπατάληση πόρων και αποδεικνύονταν αναποτελεσματικά.

Η φράση κλειδί για το κράτος είναι «θέλουμε ένα δημόσιο τομέα που να παρέχει υπηρεσίες υψηλής στάθμης, βαθειά αντιγραφειοκρατικό με τις ελάχιστες καθυστερήσεις και χρονοτριβές για τους παραγωγικούς φορείς, ικανό, όμως, να σχεδιάσει και να διαγνώσει δυνατότητες και να ανακατευθύνει πόρους σε δημιουργικές κατευθύνσεις».

Στο σημείο αυτό και ειδικά για το νέο κράτος θα περίμενα περισσότερες διευκρινίσεις και αναφορές σε παραγωγικό δημόσιο, το οποίο δεν θα είναι ζημιογόνο, καθώς και σχέδιο για την πάταξη της διαφθοράς, της μίζας και του γρηγορόσημου. Κι΄ αυτό γιατί στην περίπτωση του κράτους η κυβέρνηση οφείλει να πιάσει τον ταύρο από τα κέρατα, καθότι πρόκειται για το κεντρικό εργαλείο το οποίο μπορεί να βοηθήσει ή να ακυρώσει κάθε προσπάθεια. Και στο σημείο αυτό να θυμίσω τη ρήση του Μπίσμαρκ « με κακούς νόμους και καλούς δημόσιους λειτουργούς είναι ακόμα δυνατόν να κυβερνήσεις. Με κακούς δημόσιους λειτουργούς όμως, ούτε οι καλύτεροι νόμοι δεν μπορούν να βοηθήσουν», που φανερώνει την αναγκαιότητα ριζικότατων μεταρρυθμίσεων για τη δημιουργία ενός νέου διαφορετικού δημόσιου τομέα.

Προς επίρρωση θα αναφέρουμε και την απονομή της δικαιοσύνης στην οποία ο πρωθυπουργός έκανε μεν αναφορά, αλλά περιορίστηκε να μιλήσει μόνο για τον εκσυγχρονισμό του πτωχευτικού δικαίου, ενώ και εδώ απαιτείται επανάσταση ώστε η απονομή της δικαιοσύνης να είναι ταχύτατη, τόσο για λόγους οικονομικούς και επενδυτικούς, όσο και για λόγους βαθύτατα κοινωνικούς.

Θα τον περίμενα επίσης πιο τολμηρό στις αναφορές του για την προσέλκυση ξένων επενδύσεων, καθώς και στο ρόλο των ιδιωτικοποιήσεων ως εργαλείου για ανάπτυξη ολόκληρων τομέων της οικονομίας που το κράτος σπαταλά πόρους οικονομικούς και ανθρώπινους, χωρίς κανένα ουσιαστικό παραγωγικό αποτέλεσμα.

Θα περίμενα επίσης αναφορά στο φορολογικό καθεστώς – μίλησε γι΄ αυτό που καθιερώνεται με τον αναπτυξιακό νόμο – ως ουσιώδη παράγοντα δημιουργίας φιλικού επενδυτικού περιβάλλοντος (το τελευταίο το μνημόνευσε και ο πρωθυπουργός) και μάλιστα θα πρότεινα με την αναθεώρηση του Συντάγματος να υπάρξει ρύθμιση συνταγματική που θα προστατεύει τους επενδυτές από τη χειροτέρευση του φορολογικού καθεστώτος για ένα σημαντικό χρονικό διάστημα, (υπάρχει πρόνοια στον αναπτυξιακό νόμο, αλλά η συνταγματική αντιμετώπιση θα ήταν ισχυρότατη και πιο αποτελεσματική), ρύθμιση που θα καταστήσει πιο ελκυστική τη χώρα μας για επενδύσεις.

Εν κατακλείδι θα λέγαμε πως ο λόγος του πρωθυπουργού ήταν τολμηρός αν λάβουμε υπόψη την ιδεολογική καταγωγή του Αλέξη Τσίπρα, ρεαλιστικός αν λάβουμε υπόψη την αναγκαιότητα να απευθυνθεί και στο κομματικό ακροατήριο και περιελάμβανε υποσχέσεις τις οποίες περιμένουμε με ανυπομονησία να δούμε στο πρακτικό σκέλος και στους νόμους που θα έρθουν για να εφαρμοστεί το σχέδιο για την ανάπτυξη ως το 2021.

Πηγή: newsit.gr