Βρείτε μας στο Google News. Πατήστε εδώ!
Στην πολιτική απαγορευμένα θέματα δεν υπάρχουν. Ούτε ταμπού.
...Του Μανώλη Κοττάκη
Υπό την έννοια αυτή, καλά έκανε ο υπουργός Άμυνας και αντιπρόεδρος της Ν.Δ. Δημήτρης Αβραμόπουλος που άνοιξε το ζήτημα των μελλοντικών συμμαχιών της αστικής συντηρητικής παράταξης και την πιθανότητα συγκρότησης μεγάλου συνασπισμού με τον ΣΥΡΙΖΑ. Το γεγονός ότι η άποψη του πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά είναι στην ακριβώς αντίθετη κατεύθυνση προφανώς και είναι θέμα, αλλά σε τελική ανάλυση δημοκρατία έχουμε, καθένας πολύ δε περισσότερο ο υπουργός Εθνικής Άμυνας, ο οποίος είναι διακεκριμένο στέλεχος της παράταξης δικαιούται να έχει τη δική του.
Το πρόβλημα άλλωστε στην πατρίδα μας είναι ότι φοβόμαστε να συζητήσουμε σε ανύποπτο χρόνο κρίσιμα ζητήματα και όταν έρθει η ώρα, τρέχουμε. Επί του προκειμένου: ΟΑβραμόπουλος έθεσε ένα αντικειμενικό ζήτημα που θα προκύψει μετά τις εκλογές: Με ποιον θα συνεργαστεί η Ν.Δ. είτε είναι πρώτο κόμμα είτε δεύτερο. Με το ΠΑΣΟΚ ή τον ΣΥΡΙΖΑ; Ο αντιπρόεδρος όμως της Ν.Δ. έθεσε και ένα βαθύτατα πολιτικό ζήτημα: Τις προϋποθέσεις διακυβέρνησης από έναν συνασπισμό Δεξιάς Αριστεράς. Ό,τι κι αν πούμε εμείς, σήμερα αυτό θα το κρίνουν η στιγμή και οι συσχετισμοί. Κανείς άλλος. Το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να αξιολογήσουμε αυτή την τολμηρή ιδέα με όρους ιστορικούς, ιδεολογικούς και εθνικούς.
Με ιστορικούς όρους, παρέμβαση η Δεξιά στην πατρίδα μας μετέχει σε κυβερνήσεις συνεργασίας στις οποίες είτε έχει το πάνω χέρι αυτή είτε δεν το έχει κανείς. Συνεργάστηκε με την Αριστερά στην κυβέρνηση Τζανετάκη το 1989, επειδή είχε τη διεύθυνση της. Συνεργάζεται τώρα με το Π ΑΣΟΚ για τον ίδιο λόγο. Συνεργάστηκε με το ΠΑΣΟΚ στην Οικουμενική Ζολώτα και στην κυβέρνηση ειδικού σκοπού Παπαδήμου, επειδή ηγείτο αυτών τρίτο πρόσωπο και η χώρα κρεμόταν από μία κλωστή. Η άσκηση που θέτει ως υπόθεση εργασίας ο Δημήτρης Αβραμόπουλος να συμμετάσχει η Ν.Δ. σε έναν μεγάλο συνασπισμό, πιθανόν ως δεύτερη, και μάλιστα με την Αριστερά, τίθεται για πρώτη φορά.
Με όρους ιδεολογικούς, η συγκυβέρνηση Δεξιάς Αριστεράς είναι δύσκολη, ακόμη κι αν ο Τσίπρας κάνει άλματα προς το κέντρο. Αντιθέτως, η συγκυβέρνηση του σχήματος ΣΥΡΙΖΑ-Ελιά -Ποτάμι είναι περισσότερο εφικτή.
Με όρους εθνικούς, θα ήταν δυνατή η συγκυβέρνηση των δύο κομμάτων, αν η Ελλάδα βρισκόταν στη θέση που την άφησε το ΠΑΣΟΚ τον Νοέμβριο του 2011, με ελάχιστα ταμειακά διαθέσιμα.
Τούτων δοθέντων, η χρησιμότητα της παρέμβασης του υπουργού Άμυνας είναι αναμφισβήτητη υπό την εξής έννοια: Υπηρετεί την ανάγκη της ελάχιστης συνεννόησης των κομμάτων υπό το φως των παρόντων συσχετισμών, με πρώτο θέμα την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας.
Πηγή: Δημοκρατία
