Βρείτε μας στο Google News. Πατήστε εδώ!
με την Δήμητρα Τσιαούση
Ο τραγουδοποιός Φοίβος Δεληβοριάς μας συντροφεύει με τα γραγούδια του παντού! Αποτελεί πηγή έμπνευσης για μικρούς και μεγάλους, αφού τα τραγούδια που φέρουν την υπογραφή του ξεχωρίζουν σε χρώμα και μελωδία, στίχο και νόημα!
Καλέσαμε τον Φοίβο στην παρέα μας με αφορμή το νέο του CD με παιδικά τραγούδια «Πες μου τ’ όνομά σου» που κυκλοφόρησε πριν λίγους μήνες στην αγορά και περιέχει τραγούδια από παλαιότερες δημιουργίες του, ενώ αρκετά είναι εμπνευσμένα από τις παραστάσεις για παιδιά της "Συντεχνίας του Γέλιου" με την οποία συνεργάζεται επί σειρά ετών. Αυτό τον καιρό τον βρίσκουμε στο Θέατρο RADAR με την μουσική παράσταση «Πες μου τ’ όνομά σου» όπου τραγουδά για τους μικρούς μα φίλους!
Εσείς γνωρίζετε ποια είναι η έμπνευσή του, ποιο είναι το αγαπημένο του τραγούδι, τι σημαίνει για αυτόν μουσική και τι θα έκανε αν δεν είχε ασχοληθεί με την Μουσικη; Συζητήσαμε πολλά ενδιαφέροντα πράγματα παρακάτω...
Δήμητρα Τσιαούση - Μόλις πρόσφατα έχουμε την έκδοση του νέου CD με παιδικά τραγούδια «Πες μου τ’ όνομά σου» από τις εκδόσεις Μικρή Άρκτος. Ποιος σου έβαλε το μικρόβιο για την σύνθεση παιδικών τραγουδιών;
Φοίβος Δεληβοριάς - Ο φίλος μου ο Γιώργος Χατζηπιερής από τη Λευκωσία. Έγραψε μια σειρά παιδικών τραγουδιών το 2004 νομίζω και μου ζήτησε να πω ένα απ’αυτά, το «Ελεφαντάκι». Η απήχησή του ήταν μεγάλη. Εκνευρισμένοι γονείς με σταματούσαν στα σούπερ μάρκετ και μου έλεγαν ότι είναι αναγκασμένοι όλη μέρα. Όταν γεννήθηκε η κόρη μου έπαθα τα ίδια. Αποφάσισα λοιπόν να της γράψω κι άλλα. Μου ζητούσαν τραγούδια θίασοι παιδικού θεάτρου και έγραφα συνέχεια με την Ιόλη στο μυαλό μου. Έτσι βγήκε το υλικό του CD.
Δ.Τ. - Για να μπορείς να γράψεις μουσική για παιδιά, σίγουρα απαιτεί να γίνεις παιδί ή αλλιώς να μπεις στον κόσμος τους. Η κοινωνία μας αλήθεια πόσο ανοιχτά μάτια και αφτιά έχει προς τους μικρούς πολίτες;
Φ.Δ. - Ξέρουμε όλοι πολύ καλά πως για να επιβιώσεις ως ενήλικος πρέπει να σκοτώσεις τον μισό σου εαυτό, να χάσεις την τρέλα και την ελευθερία σου. Αυτό σε κάνει να φοβάσαι τα παιδιά, να τα φρενάρεις, να τους θέτεις όρια παραπάνω απ’όσα χρειάζονται. Τα παιδιά σε παρακαλούν να τους θέσεις όρια, αλλά όχι όπως τα φαντάζεσαι εσύ.
Δ.Τ. - Τα τραγούδια σου έχουν μια ευαισθησία για την κοινωνία, «κατηγορώ» για την πόλη που ζούμε, για τα παιδικά άγχη. Πώς διαβάζεις τη σκέψη των παιδιών;
Φ.Δ. - Κάτι πήγε στραβά με μένα και το παιδί που έχω μέσα μου είναι ακόμα εκέι. Το φυγάδευσα τη σωστή ώρα. Ακούω τραγούδια σαν παιδί, ξέρω με τι βαριούνται, τι τα κινητοποιεί. Κι όταν γράφω, ξέρω τι θα τους αρέσει και πώς να τους πω και το πιο δύσκολο πράγμα.
Δ.Τ. - Αγαπημένο μου τραγούδι είναι το ΕΛΕΦΑΝΤΑΚΙ που σπάει το ταμπού του ευμεγέθους. Το δικό σου αγαπημένο τραγούδι ποιο είναι και γιατί;
Δ.Φ. - Το «Αγόρια κορίτσια». Σε όλα μου τα τραγούδια με απασχολεί η μαγική και δύσκολη σχέση των δύο φύλων. Νομίζω έγραψα μια καλή εκδοχή για τα παιδιά.
Δ.Τ. - Η συνεργασία σου με τον σκηνοθέτη Βασίλη Κουκαλάνι κρατάει χρόνια, με τη συμμετοχή σου σε αρκετές παραστάσεις της «Συντεχνίας του Γέλιου» και με αποκορύφωμα την φετινή συνεργασία για την παράσταση «Πιο Δυνατός κι από τον Σούπερμαν» της ίδιας ομάδας. Τι σε κρατάει δεμένο με την πολυτάλαντη ομάδα;
Φ.Δ. - Τα δύσκολα στοιχήματα που βάζουν. Κάνουν παραστάσεις που μιλούν στα παιδιά για τους μετανάστες, το bullying, τους αναπήρους. Κι όλα αυτά με ξέφρενες κωμωδίες. Είναι και ταλεντάρες οι ηθοποιοί που διαλέγει ο Βασίλης. Τι άλλο θέλει ένας μουσικός για να εμπνευστεί;
Δ.Τ. - Η αδερφή σου Μυρτώ είναι η μούσα σε αυτό το CD? Σε ποιο βαθμό συνέβαλε στην δημιουργία αυτής της μουσικής δουλειάς;
Φ.Δ. - Η Μυρτώ είναι μούσα μου από παιδί. Είναι από τους πρώτους ανθρώπους που ακούει καινούργια μου τραγούδια. Εδώ έκανε ένα πραγματικό αριστούργημα. Νομίζω πως είναι από τις πιο βαθιές δουλειές της. Ίσως γιατί –μαζί με την κόρη μου την Ιόλη- είναι οι αφανείς ηρωίδες του βιβλίου.
Δ.Τ. - Αν για μένα Μουσική είναι η κινητήριος δύναμη για να ξεκινήσει η μέρα μου, τι είναι για σένα;
Φ.Δ. - Η μουσική επίσης. Αυτό το ομοιοπαθητικό φάρμακο, που έφτιαξε ο άνθρωπος για τον εαυτό του.
Δ.Τ. - Αν δεν ήσουν μουσικός, με τι άλλο θα καταπιανόσουν;
Φ.Δ. - Με το σινεμά, νομίζω. Ακόμα και με την κριτική ταινιών. Έχω μανία με τις ταινίες.
Για την παράσταση του Φοίβου Δεληβοριά στο θέατρο RADAR μπορείτε να δείτε εδώ λεπτομέρειες.
