ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ ΜΠΟΥΤΣΙΚΑΚΗΣ: Η προσωπική σχέση με τον Μητσοτάκη και η αξιοπρέπεια της οικογένειας

Google news logo Βρείτε μας στο Google News. Πατήστε εδώ!


- Είναι από τους λίγους που έχουν πραγματικά στενή σχέση με την οικογένεια Μητσοτάκη, την οποία ποτέ δεν εκμεταλλεύτηκε

- Πιστεύει στην αξιοκρατική αξιολόγηση του Πρωθυπουργού για αυτό δε μπαίνει στα πολιτικά σενάρια, τις «ίντριγκες» και την ονοματολογία ενόψει ανασχηματισμού

Ο Χριστόφορος Μπουτσικάκης είναι νέος στην πολιτική, προέρχεται όμως από μία οικογένεια με βαθιά σχέση και πολυετή επαφή με τα πολιτικά δρώμενα στη χώρα.

Η οικογένεια Μπουτσικάκη έχει πολύ στενές σχέσεις με την οικογένεια Μητσοτάκη, αλλά λίγοι το γνωρίζουν. Ο Ιωάννης Μπουτσικάκης, πατέρας του Χριστόφορου, έμεινε μαζί με τον αείμνηστο Κωνσταντίνο Μητσοτάκη μέχρι τις τελευταίες του στιγμές. Η φιλία που συνέδεε τους δύο άντρες ήταν ειλικρινής και ουδέποτε έγινε αντικείμενο εκμετάλλευσης.

Τόσο ο Ιωάννης όσο και ο Χριστόφορος Μπουτσικάκης άλλωστε, είναι επιτυχημένοι επιχειρηματίες με μακρά πορεία στον χώρο της εστίασης και εμβληματικά καταστήματα σε πολλές περιοχές. Χωρίς ποτέ να έχουν οποιαδήποτε επαφή με το Δημόσιο, άμεση ή έμμεση.

Η απόφαση του Χριστόφορου Μπουτσικάκη να κατέβει στην πολιτική, έγινε με την ίδια αξιοπρέπεια, χωρίς να κάνει οποιαδήποτε χρήση αυτής της οικογενειακής σχέσης. Ο τρόπος που πολιτεύτηκε, έχοντας ως μόνο όπλο την προσωπική και οικογενειακή του πορεία μέσα στην πόλη, χωρίς να χρησιμοποιήσει μιντιακούς διαύλους και διάφορου τύπου χορηγίες, ήταν συνέχεια του ήθους που τον χαρακτηρίζει.

Την ώρα λοιπόν που άλλοι συνωστίζονται στον προθάλαμο του μεγάρου Μαξίμου προκειμένου να βρουν διαύλους επικοινωνίας με τον πρωθυπουργό για να καταλάβουν μία θέση στην κυβέρνηση, ο Χριστόφορος Μπουτσικάκης δίνει για άλλη μια φορά μάθημα αξιοπρέπειας, διότι ενώ έχει μακρά και αποδεδειγμένη εμπειρία στην πραγματική οικονομία, ακαδημαϊκές περγαμηνές και στενή σχέση δεκαετιών με την οικογένεια Μητσοτάκη, επιμένει να πορεύεται με όρους αξιοκρατίας και όχι αξιοποίησης γνωριμιών, αυτή την κακή συνήθεια δηλαδή που ακυρώνει κάθε έννοια αριστείας. Του αξίζουν λοιπόν εύσημα και μακάρι να γίνει ένα διακομματικό παράδειγμα προς μίμηση.