Βρείτε μας στο Google News. Πατήστε εδώ!
Αν κατευθυνόμενοι προς το Θέατρο ΖΙΝΑ προσδοκάτε να παρακολουθήσετε μια παράσταση με κομμένη και ραμμένο σενάριο, θα πέσετε έξω. Στην περίπτωση του “Tailor made comedy”, o Δημήτρης Μακαλιάς, ο Ζήσης Ρούμπος, και ο Λάμπρος Φισφής, βαθιά επηρεασμένοι από το κόνσπεπτ του «Κάψε το Σενάριο» χειρίζονται με μαεστρία την φόρμα του αυτοσχεδιασμού και ανεβάζουν το κοινό τους πάνω στην σκηνή. Και το αποτέλεσμα είναι ξεκαρδιστικό, πραγματικά!
Το όλο στήσιμο της παράστασης, πολύ ευρηματικά, δίνει την ψευδαίσθηση του πλήρους ελέγχου της από το θεατρικό κοινό με αποτέλεσμα να κινητοποιεί τους θεατές σε συμμετοχή και σχόλια, με την καθοδήγηση των τριών αντρών φυσικά.
Όσο για το target group τους, θα λέγαμε ότι έχουν εντρυφήσει στον νεανικό κοινό μεταξύ 20-35 και γνωρίζουν να κρατούν τα ηνία. Ένας σύντομος διάλογος με το κοινό, πριν την παράσταση, ξεκαθαρίζει το τοπίο, νέοι άνθρωποι που δεν έχουν ιδιαίτερη επαφή με το θέατρο γενικά, μα έχουν ως γνώμονα την πρόκληση του γέλιου. Έρχονται με ξεκάθαρο στόχο!
Οι τρεις comedian έρχονται αντιμέτωποι με τις εντολές του κοινού τους - ως επί το πλείστον νεανικού - και μέσω της αυτοσχεδιαστικής κωμωδίας, ανακατεύουν ιδέες, ατάκες, που λαμβάνουν τη μορφή ευρηματικών σκετς, και διακωμωδούν σπαρταριστά ιστορίες που οι ίδιοι οι θεατές αφήνουν εν λευκώ σε χαρτάκια στα χέρια των ηθοποιών.
Αξιολάτρευτοι και οι τρεις τους επί σκηνής με οικοδεσπότη τον Λάμπρο Φισφή που έχει την μεγαλύτερη εμπειρία στο είδος αυτό και στην επαφή με το κοινό. Η Χημεία, η επικοινωνία και η συνεργασία τους είναι αδιαμφισβήτητη, αφού από το 2011 ασκούν το είδος αυτό με τεράστια αποδοχή και επιτυχία. Ο πρόλογος του Λάμπρου είναι καθοριστικός: «δεν θα δείτε θέατρο σήμερα, με την κλασική του μοφή, να το ξέρετε!».
Έτσι, τα θέματα που εστιάζουν και αναπαριστούν με τη μορφή σκετς δεν αποτελούν σάτιρα πολιτική, θρησκευτική, υβριστική. Δεν πατούν τα «ευαίσθητα κουμπιά» του θεατή με σκοπό να σοκάρουν ή να υποτιμήσουν. Απόλυτος σεβασμός της ιδέας, της ατάκας, του συναισθήματος, των ιστοριών του κοινού, brainstorming και του καταιγισμού ιδεών . Μιλούν με διάπλατη φωνή για την Αγάπη και καλούν τον άνετο και θαρραλέο θεατή να ανέβει στην σκηνή και να κινήσει τον ηθοποιό σαν μια μαριονέτα…
Και το εξαιρετικό, οφείλω να ομολογήσω, είναι η χειμαρρώδης ανταπόκριση του θεατή, καθώς αυτός «κουβαλά» μαζί του όλο τον μικρόκοσμό του, την κοσμοθεωρία του, την φαντασία του και την θετική του σκοπιά, που ουσιαστικά είναι τα καλύτερα εργαλεία για να διαπραγματευτείς ένα στοίχημα…και να μπεις στο παιχνίδι του αυτοσχεδιασμού.
Από τις καλύτερες σκηνές της παράστασης είναι ο καταιγισμός ιδεών γύρω από Έλληνες σκηνοθέτες, την σκηνοθετική παρέμβαση των οποίων σχολιάζουν οι τρεις ταλαντούχοι κύριοι!
Κλείνοντας, να προσθέσω ένα έξυπνο άνοιγμα προς το πιο νεανικό κοινό που παρατήρησα και με εξέπληξε θετικά! Θεατές κάτω των 12 ετών συνοδεία των γονιών τους έκοψαν και έραψαν την παράσταση! Αυτό είναι ίσως ο καλύτερος οιωνός για το μέλλον της ομάδας γενικότερα.
