Μανώλης Καψής: Ο προστάτης της Εθνικής και κυνηγός του ΛΕΠΕΤΕ

Τι ήταν να το γράψω. Για τα μαθήματα που δεν πήραμε από την κρίση και το παράδειγμα του επικουρικού ταμείου της Εθνικής Τράπεζας. Πλήθος τα μηνύματα στο messenger από τα πιο ευγενικά “δεν είστε ενημερωμένος”, μέχρι τα πιο αποφασιστικά… όπως το “άντε και @@@@@” του Βαγγέλη, περνώντας από τα πιο προσωπικά, “σκάνδαλο είναι οι αμοιβές των μεγαλοδημοσιογράφων”… και λοιπά κολακευτικά.Η αλήθεια είναι ότι ο τίτλος ίσως ήταν ατυχής. Το σωστό θα ήταν να γράψω για τα “κακομαθημένα παιδιά του δημοσίου” που ναί, δεν έμαθαν τίποτα από την κρίση.

Ας δούμε λοιπόν το γιατί. Γιατι το περίφημο ΛΕΠΕΤΕ  είναι ένα κλασικό επικουρικό ταμείο αλά greca. Ένα ταμείο που εισέπραττε λίγα από τους πελάτες του, έβαζε στην τσέπη και κοινωνικούς πόρους (προμήθειες από ασφαλιστικές εργασίες), έδινε πολλά και πλουσιοπάροχα και το κόστος το επιμερίζονταν φυσικά οι φορολογούμενοι. Κάπως έτσι δεν φθάσαμε στο χείλος του γκρεμού; Κάπως έτσι δεν κατέρρευσε το Ασφαλιστικό;

Ένα κλασικό ταμείο αλά greca, που όμως τυπικά και νομικά δεν είναι Ταμείο του Δημοσίου, αλλά “ειδικός λογαριασμός”. Τι σημαίνει αυτό; Ότι δεν έχει υπαχθεί σε κανέναν από τους μνημονιακούς νόμους που πετσόκοψαν τις συντάξεις από το 2010 και μετά. Ένα το κρατούμενο.

Αυτό σημαίνει ότι η μέση επικουρική σύνταξη φθάνει και ξεπερνάει τα 500 ευρώ, καταβάλλονται 14 επικουρικές συντάξεις ετησίως και για όσους αποχώρησαν με διευθυντικές θέσεις, η μηνιαία επικουρική φθάνει και τα 1.000 ευρώ. Πως είπατε; Σας θυμίζει λίγο τα “ρετιρέ” του μακαρίτη;

Ακόμα και όταν εξέλιπαν οι εισφορές των εργαζομένων στο Ταμείο, γιατί πλέον οι περισσότεροι εργαζόμενοι μεταφέρθηκαν στο ΕΤΕΑ, η Εθνική κάλυπτε τα ελλείμματα. Ποιος πλήρωνε; Εσείς, εγώ, οι συνταξιούχοι των 400 ευρώ και οι άνεργοι. Εκτός και αν την ανακεφαλαιοποίηση  της Τράπεζας νομίζουν οι συμπαθείς επιστολογράφοι μου ότι την έκανα οι εξωγήινοι…

Πόσα ήταν τα ελλείμματα; Α τίποτα το τραγικό. Περί τα 10 εκατομμύρια τον μήνα καλείται να πληρώσει η Τράπεζα, με το έλλειμμα ετησίως να φθάνει τα 110 εκατ. ευρώ. Και να αυξάνεται. Σιγά το ποσό…

Αν και οι λόγοι που το ταμείο -που παριστάνει τον “ειδικό λογαριασμό”- έφθασε στο σημείο χρεοκοπίας είναι προφανείς, εξ ου και η εντολή στην διοίκηση της Τράπεζας από τους φιλελεδες μνημονιακούς επόπτες, ήταν να δοθεί τέλος στις παροχές σε ένα ελλειμματικό Ταμείο, οι συμπαθείς συνταξιούχοι που εξοργίστηκαν, βλέπουν άλλες αιτίες.

Τι σενάρια για χρησιμοποίηση των κεφαλαίων που είχαν κατατεθεί στον ειδικό λογαριασμό, για την ανακεφαλαιοποίηση της Τράπεζας φαντάζονται, τι σενάρια για λαμογιές και απάτες, τι καταχρήσεις και αστυνομικά σενάρια υποψιάζονται. Όλα τα γνωστά σενάρια που κατοικοεδρεύουν στην φαντασία των Ελλήνων. Το ότι τα χρήματα εξαντλήθηκαν από τις πλουσιοπάροχες συντάξεις που δίνονταν αφειδώς και από τη μείωση των εισφορών, όπως συνέβη και σε άλλα ταμεία προ κρίσης, ούτε τους περνάει από το μυαλό. Το ότι τα τελευταία χρόνια οι επικουρικές δίνονταν χάρη στην “καλοσύνη των ξένων”, ούτε θέλουν να το σκέφτονται. Τα σενάρια συνωμοσίας συνοδεύονται από διαφορά κοσμητικά επίθετα για τη διοίκηση της Τράπεζας, ενώ η μόνιμη επωδός των εξοργισμένων είναι ότι οι επικουρικές δεν βαραίνουν το κράτος. Σωστά, γιατί ως γνωστόν οι ελληνικές Τράπεζες είναι ιδιωτικές. Κάτι σαν την Paribas. Βεβαίως, βεβαίως…

Υ.Γ. Η διαχείριση του ειδικού λογαριασμού γινόταν από κοινού από τους εργαζόμενους, τους συνταξιούχους και τη διοίκηση της Τράπεζας. Διοίκηση της Εθνικής Τράπεζας που μέχρι και χθες κάλυπτε έως και το 82% του κόστους των επικουρικών.”