Βρείτε μας στο Google News. Πατήστε εδώ!
Θλίψη έχει σκορπίσει στη χώρα ο θάνατος πέντε Ελλήνων, μελών της αποστολής ανθρωπιστικής βοήθειας που έστειλε χθες η χώρα για τους πλημμυροπαθείς της Λιβύης, μετά την εμπλοκή του οχήματος που τους μετέφερε σε τροχαίο δυστύχημα.
Όπως έγινε γνωστό, τη ζωή τους έχασαν οι δύο νοσηλεύτριες, ένας υπαξιωματικός και δύο διερμηνείς, παιδιά του προέδρου της ελληνικής κοινότητας Βεγγάζης, ενώ οι Ένοπλες Δυνάμεις έχουν κηρύξει τριήμερο εθνικό πένθος.
Κατά πληροφορίες, η Πλωτάρχης Γλυκερία Μεμεκίδου εργαζόταν ως νοσηλεύτρια στην Ογκολογική Κλινική του Ναυτικού Νοσοκομείου Αθηνών, ενώ η σμηναγός Εύη Ανδρεαδάκη ήταν νοσηλεύτρια στο 251 Γενικό Νοσοκομείο Αεροπορίας.
Η είδηση του θανάτου της Εύης Ανδρεαδάκη έχει προκαλέσει σοκ στο Ηράκλειο, τόπο καταγωγής της, όπου διαμένουν πολλοί συγγενείς της, ενώ η οικογένεια διατηρεί στενούς δεσμούς.
Σύμφωνα με το creta24.gr, η άτυχη νοσηλεύτρια έμενε στην Αθήνα και εργαζόταν στο 251 Γενικό Στρατιωτικό Νοσοκομείο Αεροπορίας. Η οικογένειά της έχει ήδη ενημερωθεί για τον θάνατό της στο τροχαίο δυστύχημα.
Η τραγική ιστορία της
Μετά τον θάνατό της, εν ώρα καθήκοντος, η οικογένεια έρχεται αντιμέτωπη με την τρίτη τραγωδία που καλείται να διαχειριστεί.
Ο αδερφός της άτυχης στρατιωτικού είχε επίσης σκοτωθεί σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα.
Η ίδια πριν από μερικά χρόνια σε ανάρτησή είχε απαντήσει σε όλους όσοι την ρωτούσαν πώς επέλεξε να καταταγεί στην Πολεμική Αεροπορία.
Σύμφωνα με την ανάρτησή της, ο λόγος ήταν ο θείος της, Βασίλης Ανδρεαδάκης που ήταν πιλότος και ο οποίος πέθανε ηρωικά εν ώρα καθήκοντος στις 23 Μαΐου 1980 ενώ πραγματοποιούσε πτήση πάνω από την Λαμία και το σκάφος του παρουσίασε βλάβη.
Όπως έγινε γνωστό μετά το δυστύχημα, ενώ ο πύργος ελέγχου του έλεγε να εγκαταλείψει το αεροσκάφος εκείνος βλέποντας πως αν το έκανε αυτό το αεροσκάφος θα έπεφτε μέσα στην πόλη της Λαμίας, αρνήθηκε και το οδήγησε έξω από την πόλη, βρίσκοντας τραγικό θάνατο κατά την πτώση του.
«Στην ερώτηση γιατί διάλεξα την Αεροπορία πάντα απαντώ ότι ήμουν προορισμένη να την υπηρετήσω πριν ακόμα γεννηθώ … Ένας μεγάλος άντρας, όπως ο αείμνηστος θείος μου, σε γαλουχεί με υψηλά ιδεώδη όχι μόνο με τον ενάρετο βίο του, αλλά κυρίως με τον «ευκλεή θάνατο» που επιλέγει…» έγραφε η άτυχη νοσηλεύτρια της Πολεμικής Αεροπορίας.
