Βρείτε μας στο Google News. Πατήστε εδώ!
Ο Κωνσταντίνος Κυριακός Αριστίας γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη το 1800 και αποφοίτησε από το γυμνάσιο τού Βουκουρεστίου.
Το 1817 η κόρη τού ηγεμόνα της Βλαχίας Ραλλού Καρατζά είχε οργανώσει θίασο, τον οποίο είχε εγκαταστήσει σε αίθουσα της οικίας της που είχε διασκευαστεί σε θέατρο. Σε αυτό το ελληνικό θέατρο στο Βουκουρέστι έπαιξε o Kωνσταντίνος Κυριακός ως σπουδαστής στο έργο «Βρούτος» του Βολταίρου και στον «Τιμολέων» του Ιωάννη Ζαμπέλιου.
Όταν απομακρύνθηκαν οι Καρατζάδες από την εξουσία, φαίνεται ότι η Ραλλού Καρατζά τον έστειλε με δικά της έξοδα στη Γαλλία για να σπουδάσει την τέχνη του ηθοποιού. Λέγεται ότι εκεί είχε δάσκαλο τον περίφημο Γάλλο ηθοποιό Φρανσουά Ζοζέφ Ταλμά.
Στην Ελληνική Επανάσταση
Εμπνευσμένος από τις ιδέες του Διαφωτισμού αλλά και της απελευθέρωσης της Ελλάδας από τον Οθωμανικό ζυγό, ο Αριστίας προσχώρησε στη Φιλική Εταιρία.
Όταν ξέσπασε η Επανάσταση στις Παραδουνάβιες Ηγεμονίες στις 24 Φεβρουαρίου 1821, ο Αριστίας ακολούθησε τον Αλέξανδρο Υψηλάντη. Ήταν ο σημαιοφόρος του Ιερού Λόχου τον Μάρτιο του 1821 όταν ο Υψηλάντης έφτασε στο Βουκουρέστι και αργότερα στη μάχη του Δραγατσανίου στις 7 Ιουνίου 1821, όπου μάλιστα ήταν από τους λίγους που επέζησαν.
Μετά την αποτυχία της εξέγερσης στις Ηγεμονίες αναγκάστηκε να εγκαταλείψει τη Βλαχία, όπως πολλοί Έλληνες. Έμεινε μακριά μεγάλο χρονικό διάστημα ασκώντας διάφορα επαγγέλματα και επέστρεψε στο Βουκουρέστι το 1827, όπου δίδαξε Γαλλικά στο Εθνικό Κολλέγιο τού Αγίου Σάββα.
Καριέρα ως ηθοποιός
Το 1833 ίδρυσε θεατρική σχολή στην οποία δίδασκε ο ίδιος. Ως ηθοποιός είχε γνήσιο ταλέντο, εντυπωσιακή εμφάνιση και ερμήνευε τους ρόλους με πολύ πάθος και στόμφο, όπως συνηθιζόταν την εποχή εκείνη. Ήταν αυτός που έθεσε τα θεμέλια τού επαγγελματικού ρουμανικού θεάτρου.
Εκτός από σπουδαίος ηθοποιός ο Αριστίας είχε και αξιόλογο φιλολογικό έργο. Μετέφρασε στα Ρουμανικά την «Ιλιάδα» του Ομήρου, έργα του Πλουτάρχου, αλλά και του Μολιέρου.
Στη Βλαχία εργάστηκε ως το 1840, αλλά μετά από ισχυρές διαφωνίες έφυγε και ήρθε στην Ελλάδα, έχοντας φιλόδοξα σχέδια για την αναγέννηση του θεάτρου στην πατρίδα των αρχαίων τραγικών ποιητών. Ήθελε να ιδρύσει και να οργανώσει ένα Εθνικό Θέατρο στην Αθήνα. Γι’ αυτό και τύπωσε στην Ελλάδα την τραγωδία «Αρμόδιος και Αριστογείτων», που είχε γράψει ο ίδιος.
Όμως την εποχή εκείνη οι Αθηναίοι προτιμούσαν πολύ ελαφρότερα θεάματα. Το θέατρο που υπηρετούσε ο Αριστίας δεν το προτιμούσαν. Παράλληλα είχε να αντιμετωπίσει και τον ανταγωνισμό τού Θ. Ορφανίδη. Όλα αυτά τα γεγονότα δυσαρέστησαν τον ηθοποιό, ο οποίος πήρε την απόφαση να επιστρέψει στη Ρουμανία και να ασχοληθεί με το θέατρο εκεί.
Στην επανάσταση της Βλαχίας του 1848
Το 1848 ήταν έτος αναταραχής για την Ευρώπη. Οι επαναστάσεις που ξέσπασαν σε πολλά κράτη έγιναν γνωστές ως «Άνοιξη των Εθνών».
Τον Ιούνιο τού 1848 ξεκίνησε φιλελεύθερη εθνική εξέγερση στο πριγκιπάτο τής Βλαχίας. Οι επαναστάτες προσπαθούσαν να ανατρέψουν τη διοίκηση που επέβαλαν οι ρωσικές αρχές και ζητούσαν την κατάργηση των προνομίων των βογιάρων (γαιοκτημόνων).
Στην εξέγερση αυτή ο Αριστίας συμμετείχε ως Συνταγματάρχης τής Εθνικής Φρουράς. Μετά την κατάπνιξη τής επανάστασης αναγκάστηκε να καταφύγει στην Αυστρία, τη Γαλλία, την Τουρκία και την Ελλάδα.
Το 1851 επέστρεψε στη Ρουμανία, όπου και παρέμεινε μέχρι τον θάνατό του το 1880.
με πληροφορίες από history.arsakeio.gr
