Βρείτε μας στο Google News. Πατήστε εδώ!
Πρόκειται για τη Μονή Αίγινας, που πήρε το όνομά της από την Ιερά Μονή Χρυσολεόντισσας, στην οποία ανήκει.
Τι το καθιστά τόσο ξεχωριστό;
Το μικροσκοπικό νησάκι μπορεί να μην έχει… ανθρώπινους κατοίκους, όμως είναι γεμάτο από άγρια ζωή.
Από το 1960 έως το 1990, η Μονή ανήκε στην Ελληνική Περιηγητική Λέσχη, τα μέλη της οποίας εμπλούτισαν το νησάκι με ένα πλήθος ζώων.
Πλέον, στο οικοσύστημα της Μονής περιλαμβάνονται ροδίτικα ελάφια, σκίουροι και αμέτρητα παγώνια, αδιάφορα για την ανθρώπινη παρουσία.
Στα βράχια του νησιού μπορείς να δεις να σκαρφαλώνουν… κρι-κρι, ενώ παλιότερα υπήρχαν λαγοί και πόνυ, τα οποία όμως δεν άντεξαν τις συνθήκες του νησιού.
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Παλιότερα, στο νησί υπήρχε οργανωμένο camping, όμως πλέον μπορεί κανείς να διακρίνει μόνο τα ίχνη του.
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Η Μονή ήταν και παραμένει καταπράσινη, (προ)καλώντας τον επισκέπτη να την εξερευνήσει περπατώντας ανάμεσα στους κέδρους, τα σχίνα και τις αγριελιές για να φτάσει μέχρι το Παρατηρητήριο, ένα απομεινάρι της γερμανικής κατοχής, που προσφέρει πανοραμική θέα στον Σαρωνικό.
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Το νησάκι προσφέρεται για φθινοπωρινές αποδράσεις, αφού διαθέτει ξαπλώστρες και beach bar για να διασκεδάσει τον επισκέπτη, αλλά και δυο μαγικές παραλίες με καταγάλανα νερά.
Ωστόσο, αν δεν είσαι από τους ελάχιστους τυχερούς που διαθέτουν το δικό τους σκάφος, θα πρέπει να νοικιάσεις καραβάκι από το λιμάνι ή την Πέρδικα της Αίγινας. Ευτυχώς, το κόστος είναι χαμηλό και τα δρομολόγια συχνά, ενώ ξεκινούν από τις 10 το πρωί και σταματούν στις 6 το απόγευμα.
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Αν όμως θέλεις να περάσεις το βράδυ σου στη Μονή, θα σε απογοητεύσουμε: Η διανυκτέρευση απαγορεύεται, προκειμένου το οικοσύστημα του νησιού να παραμείνει ασφαλές από την ανθρώπινη παρέμβαση.
