Βρείτε μας στο Google News. Πατήστε εδώ!
Επιμέλεια συνέντευξης Δήμητρα Τσιαούση
Μια ενδιαφέρουσα παράσταση ξετρύπωσε από το βιβλίο του Τάσου Θεοφίλου με τίτλο ΑΝΤΙΟ ΜΠΑΤΜΑΝ που έκανε πρεμιέρα πριν λίγες ημέρες στο Θέατρο ΠΛΥΦΑ και έχει ήδη προκαλέσει… Έτσι, αδράξαμε την ευκαιρία να εκμαιεύσουμε πληροφορίες από τις δύο πρωταγωνίστριες, Μαρία Ντίνου & Θεοδώρα Καμπόσου.
Και οι δύο έχετε ασχοληθεί εξίσου από το θέατρο για παιδιά. Τι σας γοητεύει περισσότερο, το θέατρο για ενήλικο ή παιδικό κοινό και γιατί;
Μαρία: Με γοητεύουν και τα δύο εξίσου και δίνομαι και στα δύο με τον ίδιο τρόπο. Η κάθε παράσταση είτε είναι για ενήλικο είτε για παιδικό κοινό είναι ξεχωριστή, μοναδική και έχει σίγουρα τις δικές της απαιτήσεις. Αυτό που ίσως με κάνει να χαμογελάω εσωτερικά την ώρα που παίζω για παιδικό κοινό είναι οι αντιδράσεις του. Τα παιδιά μπορούν να εκτοξεύσουν αφιλτράριστα οποιοδήποτε σχόλιο κατά τη διάρκεια της παράστασης.
Θεοδώρα: Κάθε είδος έχει την γοητεία του , την ομορφιά του, και την πρόκληση του .Αγαπώ και τα δυο και αφιερώνομαι και στα δύο εξίσου, με την ίδια ακρίβεια και την ίδια ενέργεια, αρκεί να με κινητοποιεί ενα καλό κείμενο και μια καλή συνεργασία.
Το θέατρο για παιδιά είναι χαρά και βαθιά παιδεία. Είναι ευλογία να δουλεύεις για αυτους τους υπέροχους ανθρώπους , να επικοινωνείς με τον κόσμο τους να προσπαθείς να φτιάξεις γερές γέφυρες με τον δικό μας κόσμο. Τα παιδιά είναι ανοιχτά σε όλα , μπορούν αφιλτράριστα να σχολιάσουν ότι σκεφτούν και ότι νιώσουν, χωρίς αναστολές, με ειλικρίνεια , διαθέσιμα να πάρουν ότι έχεις να τους δώσεις , αρκεί να είσαι αυθεντικός και να θέλεις να δώσεις. Αύτη ειναι η μαγεία .
Το θέατρο για ενήλικο κοινό σε ταξιδεύει σε βαθιά μονοπάτια. Εκεί τα πράγματα πολλές φορές είναι πιο σύνθετα, έρχεσαι αντιμέτωπος με δύσκολα κείμενα, με πολύπλοκους χαρακτήρες , με πολύπλοκα νοήματα. Αυτό είναι κάτι που με ιντριγκάρει πολύ , θέλω συνεχώς να βουτάω σε τέτοιες συνθήκες , τα ταξιδεύω με καλά κείμενα , να ανακαλύπτω συνεχώς νέους τρόπους και νέα νοήματα. Για μένα απο εκεί έρχεται η εξέλιξη μέσα απο την δυσκολία.
«Αντίο Μπάτμαν» του Τάσου Θεοφίλου. Πως προέκυψε η συνεργασία;
Θεοδώρα: Με τον Γιάννη γνωριζόμαστε χρόνια , υπάρχει αλληλοεκτίμηση και αλληλοσεβασμός . Συζητούσαμε πολύ συχνά για το τι θα μπορούσαμε να κάνουμε πάρεα, κάτι δικό μας, κάτι που θα γεννιόταν τώρα, απο εμάς ,μια παράσταση με προτότυπη μουσική,με ένα κείμενο που να μας αφορά και να μας κινητοποιεί. Μετά απο λίγες μέρες έπεσε στα χέρια μας το κείμενο του Θεοφίλου, το διαβάσαμε και εγω χωρίς δεύτερη σκέψη είπα ΝΑΙ ! Αυτό είναι! Αμέσως σκέφτηκα την Μαίρη! Ήμουν και είμαι πεπεισμένη ότι της ταιριάζει γάντι . Και κάπως έτσι, δειλά δειλά ξεκινήσαμε να δουλεύουμε .Ο στόχος ήταν αρχικά να το διασκεδάσουμε,να περάσουμε καλά και απο κει και πέρα ίσως προέκυπτε και παράσταση !
Μαρία: Με την Δώρα ήμασταν μαζί στη Δραματική Σχολή και είμαστε φίλες από τότε. Η Δώρα, λοιπόν, μου πρότεινε να συνεργαστούμε σε αυτήν την παράσταση σε συμφωνία με τον Γιάννη Αγγελάκη, σκηνοθέτη και συνθέτη της παράστασης. Η χαρά μου που επιτέλους συνεργάζομαι με την αγαπημένη μου φίλη είναι μεγάλη.
...Αυτό θα γίνει μόνο αν το επιλέξουν και αν αφεθούν σε αυτήν τη διαδικασία. Δεν είναι δεδομένο ότι αυτό θα συμβεί ως διά μαγείας.
Το θέατρο δίνει «φωνή» σε ανθρώπους που αλλιώς θα σιωπούσαν. Συμφωνείτε με τη φράση;
Μαρία: Και ναι και όχι. Το θέατρο είναι ένας χώρος, όπου όλοι οι άνθρωποι μπορούν να εκφραστούν και έτσι να γνωρίσουν καλύτερα τον εαυτό τους, αλλά και να έρθουν σε επαφή με τον Άλλον. Να βρουν τη δική τους φωνή μέσα από όλη αυτήν την τριβή. Όμως πιστεύω ότι αυτό θα γίνει μόνο αν το επιλέξουν και αν αφεθούν σε αυτήν τη διαδικασία. Δεν είναι δεδομένο ότι αυτό θα συμβεί ως διά μαγείας.
Θεοδώρα: Το θέατρο έχει θεραπευτικές ιδιότητες . Είναι ένας χώρος που σου δίνεται η δυνατότητα να εκφραστείς , να γνωρίσεις τον εαυτό σου , να έρθεις σε επαφή με άλλους , να μεταμορφωθείς. Είναι ενας τρόπος να εκτονωθείς , να βγάλεις απο μέσα σου αφιλτράριστα ότι έχεις .Ίσως επειδή καλείσαι να εκφραστείς,μέσα απο παιχνίδια, απο αυτοσχεδιασμούς και ρόλους. Όλη αύτη η διαδικασία μας βοηθάει με έναν διασκεδαστικό τρόπο, να διώξουμε απο πάνω μας οποιαδήποτε σκέψη ,να σπάσουμε τη σιωπή και το μόνο που έχουμε να κάνουμε είναι να το διασκεδάσουμε. Ως προς αυτή την έννοια ,ναι συμφωνώ! Αρκεί όμως να θέλουμε να μπούμε σε αυτό τον κόσμο και να αφεθούμε, αυτο είναι το challenge !
Το θέατρο έχει θεραπευτικές ιδιότητες . Είναι ένας χώρος που σου δίνεται η δυνατότητα nα μεταμορφωθείς.
Η υπόθεση διαδραματίζεται σε μια μη υπαρκτή πόλη, την Γκόθαμ Σίτυ. Ο ήρωας είναι επίσης φανταστικός. Ποιος ο συμβολισμός που θέλει να περάσει ο συγγραφέας και εν συνεχεία ο σκηνοθέτης στο κοινό;
Μαρία: Αποφεύγω γενικά φράσεις του τύπου «τι θέλει να πει ο ποιητής» ή τα μηνύματα ή τους συμβολισμούς που θέλει να ‘’περάσει’’ κάποιος, γιατί εγώ προσωπικά ως ηθοποιός δεν επιθυμώ να περάσω κάποιο μήνυμα. Κάνω απλά αυτό που νιώθω. Ένας άνθρωπος, όποιος κι αν είναι αυτός, ένιωσε κάποια στιγμή την ανάγκη να εκφραστεί μέσω κάποιου είδους τέχνης. Τώρα, αν θα εκφραστεί ή συν-κινηθεί μέσω του έργου του και κάποιος άλλος άνθρωπος, αυτό έχει να κάνει με τον κάθε άνθρωπο ξεχωριστά και με τα βιώματά του. Αυτό πιστεύω. Επομένως, αυτό που έχω να πω είναι ότι για εμένα η Γκόθαμ Σίτυ του έργου και της παράστασης βρίθει από εικόνες του σήμερα, της Αθήνας και του σύγχρονου κόσμου γενικότερα.
Θεοδώρα: Eίναι μια μη υπαρκτή πόλη , αλλά για μένα είναι όλες οι πόλεις και όλες οι χώρες μαζί. Θα μπορούσε να είναι το Λος Αντζελες , το Λονδίνο, το Τόκυο, το Μόναχο, και σίγουρα η Αθήνα. Ο ήρωας είναι επίσης φανταστικός αλλά καθόλου τυχαίος . Πόσες Γκόθαμ Σίτυ έχουμε συναντήσει? Πόσες παραγκουπόλεις βλέπουμε καθημερινά τριγύρω μας? Πόσους πολιτικούς ''υπερήρωες'' συναντάμε καθημερινά στις οθόνες μας? Δεν είναι το τόσο μακρινά και τόσο δυστοπικά όλα αυτά που παρουσιάζει ο συγγραφέας όσο νομίζουμε. Ένα δυνατό πολιτικό κείμενο , παντρεμένο με ένα ιστορικό κόμικ. Δεν ξέρω αν απάντησα ακριβώς στην ερώτηση αλλα για μένα αν υπάρχει συμβολισμός είναι οτι καμία μη υπαρκτή πόλη, και κανένας μη υπαρκτός υπερήρωας δεν είναι τόσο μη υπαρκτά όσο πιστεύουμε!
Ο Μπάτμαν αποτελεί πρότυπο ήρωα που σώζει τον κόσμο από το κακό. Κατά μία έννοια, καταρρίπτεται ο μύθος του Σούπερ Ήρωα;
Θεοδώρα: Ο Μπάτμαν στο συγκεκριμένο αστυνομικό διήγημα του Τάσου Θεοφίλου δεν παρουσιάζεται ως ένας Σούπερ Ήρωας των σύγχρονων Μητροπόλεων , αλλά ως μια '' Μεταμοντέρνα εκδοχή του παρακράτους '' . Ο Συγγραφέας θέλει να αποδομήσει τον Μπάτμαν ως Σούπερ Ήρωα των κόμικς και της Χουλιγουντιανής παράδοσης μαζί με ό,τι αυτός συμβολίζει.
Μαρία: Στο κείμενο του Τάσου Θεοφίλου και στην παράσταση «Αντίο Μπάτμαν» σίγουρα καταρρίπτεται αυτός ο μύθος. Θα μπορούσε να πει κανείς, αστεϊζόμενος, ότι πρόκειται για plot twist.
Θεωρείτε ότι πρέπει να σπάμε τις ταμπέλες, στη ζωή και το θέατρο;
Θεοδώρα: Εννοείται ότι πρέπει να σπάμε τις ταμπέλες ΠΑΝΤΟΥ ! Τίθεται τέτοιο ζήτημα ?
Μαρία: Απεχθάνομαι τις ταμπέλες, νομίζω αυτό τα λέει όλα.
Θα μπορούσε να πει κανείς, αστεϊζόμενος, ότι πρόκειται για plot twist.
Πόσους ρόλους υποδύεται κάθε μία;
Θεοδώρα: Υποδύομαι την Δέλτα .Δεν μεταφορφώνομαι σε διαφορετικούς χαρακτήρες. Η Δέλτα είναι ή βασική ηρωίδα του έργου , μέσα απο την ματιά της οποίας εκτυλίσσεται η ιστορία όλων των παράξενων χαρακτήρων της Γκόθαμ Σίτυ.
Μαρία: Εγώ υποδύομαι 8 διαφορετικούς και άκρως ιδιαίτερους ρόλους.
Η παράσταση απευθύνεται και σε νεανικό κοινό;
Μαρία: Ναι, φυσικά!
Θεοδώρα: Αυτή η παράσταση απευθύνεται στους πάντες . Δεν εξαιρείται κανένας από αυτό το κείμενο!
Ποιοι χαρακτήρες σας κεντρίζουν και θα θέλατε να υποδυθείτε στο μέλλον;
Μαρία: Όλοι! Έχω όμως εδώ και χρόνια ένα όνειρο. Θα ήθελα κάποια στιγμή να είμαι μέλος Χορού σε μια αρχαία ελληνική τραγωδία και πιο συγκεκριμένα στις Βάκχες ή Αγγελιαφόρος.
Θεοδώρα: Υπάρχουν άπειροι χαρακτήρες που μου κεντρίζουν το ενδιαφέρον . Θα ήθελα να μπορώ να γνωρίσω όσο το δυνατόν περισσότερους και διαφορετικούς ρόλους γίνεται!
Υπάρχει βέβαια η λατρεία για το αρχαίο δράμα, εύχομαι κάποια στιγμή να είμαι μέλος ενός χορού ή και ως κάποιου τραγικού ήρωα!
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΘΑ ΒΡΕΙΤΕ ΕΔΩ
ΕΙΣΙΤΗΡΙΑ ΕΔΩ
