Βρείτε μας στο Google News. Πατήστε εδώ!
Επιμέλεια συνέντευξης: Τσιαούση Δήμητρα
Η Αγγελική Φράγκου, η πρωταγωνίστρια της παράστασης «Ένα Αλλιώτικο Καλοκαίρι» του συγγραφέα Μάικ Κέννυ στο ΔΘΠ και ο βασικός νους του προγράμματος «Η Θεία Λένα πάει όπου υπάρχουν παιδιά» ήρθε στην παρέα μας για μια συζήτηση περί θεάτρου, κοινωνίας, απώλειας αγαπημένων προσώπων και δυναμικής της αγάπης… Απολαύστε την παρακάτω.
Δήμητρα Τσιαούση – Η εταιρεία σου Θέατρο Ρετρό έχει ως κέντρο τις παραστάσεις για παιδιά. Τι σε κέρδισε στον κόσμο τους σε σχέση με το θέατρο για ενήλικο κοινό;
Αγγελική Φράγκου – Με κέρδισε η γενναιοδωρία και η αυθεντικότητα των παιδιών. Εάν τους αρέσει αυτό που βλέπουν θα το πουν εάν δεν τους αρέσει πάλι θα το πουν. Με συναρπάζει αυτή η ακατέργαστη ειλικρίνεια των παιδιών. Αγαπώ πολύ το θέατρο για παιδιά. Η επικοινωνία και η σχέση με τα παιδιά είναι θαυματουργή. Σε κινητοποιεί να γίνεσαι κάθε μέρα καλύτερος άνθρωπος.
Δήμητρα – Η ιδέα για το πρόγραμμα “Η Θεία Λένα πάει όπου υπάρχουν παιδιά” είναι του καλλιτεχνικού διευθυντή του Δημοτικού Θεάτρου Πειραιά Νίκου Διαμαντή. Έχεις δηλώσει πως με αυτό το πρόγραμμα πραγματοποιήθηκε ένα όνειρο σου. Ανάλυσε μας περισσότερο την δήλωση αυτή.
Αγγελική – Αρχικά θέλω να ευχαριστήσω τον Κύριο Διαμαντή για όλη την εμπιστοσύνη που μου έχει δείξει. Τις παραστάσεις στα νοσοκομεία τις αγαπώ πολύ και είναι όνειρο που υλοποιήθηκε, επειδή ως παιδί είχα νοσηλευτεί και έτσι γνωρίζω τη καθημερινότητα και τη ζωή ενός παιδιού μέσα στο νοσοκομείο. Και πόσο σημαντικό είναι να υπάρχουν τρόποι, να μπορέσει το παιδί, να διατηρήσει σταθερή και καλή διάθεση, κατά τη διάρκεια της νοσηλείας του.
Τέλος θέλω να πω πως αισθάνομαι ευγνώμων για όλη την αγάπη που λαμβάνω και δίνω μέσα στα νοσοκομεία. Η επικοινωνία και η σχέση με τα νοσηλεύομενα παιδιά, που με την πάροδο του χρόνου, γινόμαστε φίλοι είναι μια ευλογία.
Δήμητρα – Μέσα από αυτή την δράση αποδεικνύεται περίτρανα η προσφορά σας στα παιδιά που έχουν ανάγκη. Ποιο μήνυμα στέλνεις στην κοινωνία σε μια εποχή οικονομικών απολαβών που μας έχει κατακλύσει;
Αγγελική – Σας ευχαριστούμε για αυτό που λέτε. Νομίζω το μήνυμα το στέλνουν τα νοσηλευόμενα παιδιά. Πάμε σε όλες τις παιδιατρικές κλινικές της Αθήνας. Βλέπουμε πολλά και διαφορετικά παιδιά, πολλά και διαφορετικά περιστατικά. Αυτό όμως που είναι ίδιο σε όλες τις κλινικές και σε όλα τα παιδιά και αποτελεί κινητήριο δύναμη, είναι η ελπίδα να ξεπεράσουν σύντομα την ασθένεια τους και η όρεξη για ζωή!
Οπότε νομίζω πως εάν έπρεπε να συνοψίσουμε σε μια φράση το μήνυμα.
Από όλα έχω ζήσει κοντά στα νοσηλεύομενα παιδία τα τελευταία δύο χρόνια θα έλεγα την ακόλουθη φράση: ‘Οι άνθρωποι είναι πιο δυνατοί από τα γεγονότα.’
Δήμητρα – Ο Βρετανός συγγραφέας Μάικ Κέννυ προσελκύει το ενδιαφέρον των θεατρικών σκηνών όλο και περισσότερο. Πως αντιμετωπίζει ο συγγραφέας το θέμα της απώλειας και πως καταφέρνετε να το μεταφέρετε στους θεατές;
Αγγελική – Το έργο είναι γραμμένο με λεπτότητα, ευαισθησία και χιούμορ. Το έργο παρακολουθεί τα ρεαλιστικά συναισθήματα που απορρέουν από μία απώλεια, τα πρόσωπα της ιστορίας, ο παππούς και η εγγονή του η Έλλη, διαχειρίζονται την απώλεια με υγιή τρόπο και το τέλος του έργου προσφέρει ανακούφιση και ελπίδα. Η Έλλη στο τέλος του έργου κράτα την γιαγιά της στην καρδιά της με όμορφο τρόπο χωρίς η ανάμνηση της να της προκαλεί πόνο. Η απώλεια είναι αναπόφευκτο μέρος της ζωής. Γι’αυτό επιλέξαμε να μην αποφύγουμε τις δύσκολες στιγμές του έργου και να μιλήσουμε με ειλικρίνεια και θάρρος για το ευαίσθητο αυτό θέμα.
Δήμητρα – Για ποιο λόγο επιλέξατε τη μικρή σκηνή του Δημοτικού θεάτρου Πειραιά;
Αγγελική – Η μικρή σκηνή είναι η παλιά σάλα χορού του Δημοτικού θεάτρου Πειραιά. Όταν την είδα για πρώτη φορά μαγεύτηκα!
Το έργο μας έχει δύο πρόσωπα τον παππού και την εγγονή.
Επίσης πραγματεύεται ένα πολύ ευαίσθητο θέμα όπως αυτό της απώλειας.
Οπότε χρειαζόμασταν έναν χώρο, όπου να μπορέσουμε να δημιουργήσουμε μια ‘αγκαλιά’. Να γίνει η παράσταση μας, μια αγκαλιά για τους θεατές μας και οι θεατές μας, μια αγκαλιά για την παράσταση μας.
Δήμητρα – Ποια ήταν η αντίδραση της Ξένιας Καλογεροπούλου, όταν παρακολούθησε την παράσταση σας; Πώς ένοιωσες εσύ και οι συνεργάτες σου;
Αγγελική – Η Κα Ξένια Καλογεροπούλου είναι μάθημα για όλους μας. Μας έμαθε να είμαστε καλοί θεατές και καλοί επαγγελματίες. Ήταν μεγάλη τιμή για εμάς η παρουσία της στην παράσταση μας. Χάρηκε με την παράσταση και μας ενθάρρυνε για τη συνέχεια. Σε αυτό το σημείο να πω, πως το έργο ‘Ένα Αλλιώτικο Καλοκαίρι’ ανέβηκε για πρώτη φορά στην Ελλάδα από το ‘Θέατρο Πόρτα’ το 2004
Δήμητρα – Ποια η δυναμική της σχέσης παππού – γιαγιάς και εγγονού- εγγονής γενικότερα;
Αγγελική – Ο παππούς και η γιαγιά αποτελούν πολύ σημαντικά πρόσωπα στη ζωή του παιδιού. Η αγάπη είναι ανιδιοτελής και ο δεσμός πολύ ισχυρός. Τα παιδιά παίρνουν μαθήματα ζωής κοντά στους παππούδες, χτίζουν αναμνήσεις ζωής και αισθάνονται ασφαλή και προστατευμένα. Ο παππούς και η γιαγιά είναι σημείο αναφοράς για το παιδί.
Πληροφορίες για την παράσταση θα βρείτε εδώ.
(Πρώτη δημοσίευση: www.elamazi.gr )
