ΗΡΩΕΣ ΙΜΙΑ: Τίποτα δεν έχει αλλάξει… και τίποτα δεν είναι όπως παλιά!

Google news logo Βρείτε μας στο Google News. Πατήστε εδώ!


Πέρασαν κιόλας 20 χρόνια από την Εθνική Τραγωδία των Ιμίων...

...του Σαράντου Ευσταθόπουλου

Ήταν 31 Ιανουαρίου 1996, όταν όλοι οι Έλληνες, καθηλωμένοι μπροστά στους τηλεοπτικούς δέκτες, παρακολουθούσαν με κομμένη την ανάσα τη μετάδοση της τραγικής είδησης της μοιραίας πτώσης του ελληνικού ελικοπτέρου με τους 3 Έλληνες Αξιωματικούς του Πολεμικού Ναυτικού... τους 3 ήρωες μας, τον Χριστόδουλο Καραθανάση, τον Παναγιώτη Βλαχάκο και τον Έκτορα Γιαλοψό.

Μάλιστα, φέτος, ακριβώς 20 χρόνια μετά, την Κυριακή 31 Ιανουαρίου 2016, ο Πειραιάς θα τιμήσει όπως κάθε χρόνο τους ήρωες των Ιμίων με προεξάρχοντα τον Πειραιώτη ήρωα Παναγιώτη Βλαχάκο.

Δανείστηκα αυτόν τον τίτλο από το αξεπέραστο τραγούδι των Κατσιμιχαίων ''Γέλα πουλί μου'', που ξεκινά λέγοντας ''μου φαίνεται σα να 'ναι χθες μα πάνε τόσα χρόνια'', καταλήγοντας στη σπουδαία φράση ''τίποτα δεν έχει αλλάξει και τίποτα δεν είναι όπως παλιά, μένει όμως ακόμα ένα πείσμα...''!

Αυτοί οι στίχοι νομίζω ότι αντικατοπτρίζουν τις ψυχές εκατομμυρίων Ελλήνων, που βλέπουν ότι δυστυχώς 20 χρόνια μετά την ηρωική θυσία των 3 παλικαριών, τίποτα ουσιαστικά δεν έχει αλλάξει σε αυτή τη χώρα!

Δεν έχει αλλάξει η νοοτροπία, ο τρόπος που αντιμετωπίζουμε τα εθνικά μας θέματα, η στάση μας απέναντι στο παγκόσμιο γίγνεσθαι... Ω σα να μη συνέβη ποτέ το τραγικό συμβάν των Ιμίων!

Σαφώς όμως, την ίδια στιγμή, τίποτα δεν είναι όπως παλιά για όλους μας... Ξεκινώντας από την εθνική τραγωδία και την απώλεια τμήματος της Εθνικής μας κυριαρχίας, συνεχίζοντας με την απώλεια των αγαπημένων προσώπων των οικογενειών των 3 ηρώων και καταλήγοντας στο σήμερα... Στην πλήρη υποταγή και παράδοση της εθνικής μας κυριαρχίας, με ένα λαό απόλυτα εξουθενωμένο, με ψεύτικους πολιτικούς ηγέτες που παίρνουν απευθείας γραμμή απ' έξω και με νέες καθημερινές τραγωδίες στα νερά του Αιγαίου!

Μέσα σε αυτό το κλίμα, την προσεχή Κυριακή, θα τιμήσουμε τους ήρωες των Ιμίων.
Όπως κάνουμε κάθε χρόνο στον Πειραιά.

ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΞΕΧΝΟΥΜΕ. ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΞΕΧΑΣΟΥΜΕ! Εμείς που το ζήσαμε...
ΓΙΑΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΜΑΘΟΥΝ! Τα παιδιά μας και οι νεότεροι που δεν το έζησαν...

Και βέβαια είναι εντελώς διαφορετικό να διαβάζεις για ένα ιστορικό γεγονός και αλλιώς να το βιώνεις, έστω και από μακριά...
Αλλά η μνήμη και οι εικόνες είναι ζωντανές και μπορούν και πρέπει να μεταφερθούν και στις επόμενες γενιές!

Για να αποφύγουμε τα ίδια λάθη στο μέλλον. Μιας και το μέλλον αυτής της χώρας και η μοναδική της ελπίδα είναι οι γενιές που έρχονται. Οι νέες και οι νέοι που έχουν πεισμώσει. Που δεν αντέχουν να βλέπουν τη χώρα τους σε αυτήν την κατάσταση.
Που θέλουν να αντιδράσουν και να απαντήσουν σε όλες και όλους εκείνους που τους αποκαλούν ως τη γενιά του φραπέ ή μάλλον του φρέντο!

Και η απάντηση θα είναι ηχηρή. Και θα έρθει πολύ σύντομα. Η νέα γενιά θα πάρει την κατάσταση στα χέρια της στέλνοντας στο χρονοντούλαπο της ιστορίας το χθες αυτού του τόπου που μας οδήγησε σε συνεχείς εθνικές τραγωδίες!

Ας είναι τα 3 παλικάρια, οι 3 ήρωες μας, οδηγοί στο νέο ξεκίνημα για τη μεγάλη και πραγματική αλλαγή του τόπου!

ΑΘΑΝΑΤΟΙ.