Οι μάγκες και οι μαμάκηδες του Πειραιά!

...του Σαράντου Ευσταθόπουλου

Στον Πειραιά, τη μαμά την κάναμε άγαλμα σε ένα από τα κεντρικότερα σημεία της πόλης, για να μην ξεχνούμε ότι είναι μια πραγματική και διαχρονική ηρωίδα!

 

Στη συμβολή των λεωφόρων Βασιλέως Γεωργίου και Γρηγορίου Λαμπράκη στο Πασαλιμάνι στέκεται αγέρωχο το άγαλμα της Μητέρας, με το μωρό στην αγκαλιά της... Για να μας θυμίζει τους ισχυρούς δεσμούς της μάνας με τον Πειραιώτη γιο!

 

 

Έναν από τους πιο παρεξηγημένους ίσως όρους του ελληνικού σύγχρονου λεξιλογίου...

 

Γιατί μπορεί από μικροί να αποκαλούσαμε μαμάκια αυτόν που δεν ξεκολλούσε από την αγκαλιά της μαμάς του, στα 10, στα 20, στα 30, ακόμα και στα 40... Στην ουσία όμως όλοι οι Πειραιώτες εκτός από μάγκες είμαστε και μαμάκηδες, αλλά με την άλλη έννοια του όρου...

 

Εκείνη, σύμφωνα με την οποία η μαμά είναι το ιερότερο πρόσωπο στη ζωή του Πειραιώτη άνδρα!

Είναι εκείνη που τελεί πάντοτε υπό την προστασία μας από τη στιγμή που συνειδητοποιούμε ότι έχουμε ανδρωθεί.

Είναι εκείνη που βρίσκεται πάντα στο απυρόβλητο και για την οποία δεν ανεχόμαστε την παραμικρή κουβέντα από κανέναν!

Είναι εκείνη με την οποία μόνο εμείς μπορούμε να τσακωνόμαστε... Και την επόμενη στιγμή να τη γεμίζουμε με δώρα!

Είναι εκείνη για την οποία έχουμε "παίξει ξύλο" επειδή κάποια τόλμησε να πει τη γνωστή υβριστική φράση...

Είναι εκείνη για την οποία θα είμαστε πάντα τα μικρά της...

Είναι εκείνη στην οποία χρωστάμε τη ζωή μας και ποτέ δε ζήτησε ανταλλάγματα για αυτό.

Είναι εκείνη που μας αγάπησε ανιδιοτελώς και δίχως όρια, θυσιάζοντας τα δικά της θέλω για να μας βλέπει πάντα χαρούμενους...

Είναι εκείνη η ηρωίδα που μας μεγάλωσε με τον κώδικα αξιών του Πειραιά... Τον θα κουβαλάμε για μια ζωή.

Είναι η Πειραιώτισσα Μάνα!!!

 

Χρόνια πολλά μάνα, μητέρα, μαμά...