Βρείτε μας στο Google News. Πατήστε εδώ!
Σήμερα εορτάζουμε μια εκ των δυο μεγάλων εθνικών μας επετείων, την 25η Μαρτίου, τιμώντας τόσο τους ήρωες που έχυσαν το αίμα τους υπέρ της πατρίδας όσο και τον Ευαγγελισμό της Υπεραγίας Θεοτόκου Στρατηγού, αιωνίου συμμάχου του Ορθόδοξου Ελληνισμού! Το μήνυμα της ημέρας πιο επίκαιρο από ποτέ, μιας και ο ελληνισμός γράφει ύστερα από αρκετά χρόνια, μερικές από τις πιο μελανές σελίδες των τελευταίων δεκαετιών.
Και λέγοντας ελληνισμός εννοώ ξεκάθαρα τους Έλληνες απανταχού της γης!
Η Ελλάδα βρίσκεται στο μάτι του κυκλώνα για ακόμη μια φορά στη σύγχρονη ιστορία της και οι Έλληνες καλούνται για ακόμη μια φορά να δώσουν σκληρές μάχες για την επιβίωσή τους… αυτή τη φορά μάχες άλλης μορφής… τουλάχιστον προς το παρόν!
Αυτή τη φορά ο πόλεμος δεν είναι σώμα με σώμα. Είναι ένας πόλεμος νεύρων και αντοχής, ένας πόλεμος σε πολιτικό και χρηματοοικονομικό επίπεδο.
Τούτη τη φορά, η υποδούλωση και ο αφανισμός του γένους δεν επιχειρείται με τα όπλα, αλλά με την αλλοτρίωση του εγώ του σύγχρονου Έλληνα!
Αφού κατάφεραν να εξαφανίσουν αξίες και ιδανικά, να διαγράψουν ήθη και έθιμα, να τσαλακώσουν θεσμούς, να ξαναγράψουν την ιστορία με έναν πιο ”απαλό” τρόπο προκειμένου να μη θίγονται οι γείτονες και ”σύμμαχοί” μας, να διαβρώσουν και να αποβλακώσουν τον σύγχρονο Έλληνα μέσω της πλύσης εγκεφάλου των ΜΜΕ, να μας κάνουν μέρος ενός πλασματικού κόσμου που χτίστηκε πάνω σε ξύλινα ποδάρια, αφού κατάφεραν να πλήξουν καίρια την πίστη και την ορθοδοξία, να γεννήσουν στρατιές ομήρων δανειοληπτών και δημοσίων υπαλλήλων πλήρως ελεγχόμενων… έπλασαν εντέχνως έναν αδιάφορο σύγχρονο Έλληνα, ο οποίος αρνείται πεισματικά να κατανοήσει το τι συμβαίνει γύρω του (και άρα δεν δρα, παρά μένει απλός παρατηρητής των γεγονότων), μιας και αυτή είναι η μόνη άμυνα που έχει απομείνει στη φαρέτρα του!
Και εδώ βρίσκουν πεδίο δράσης λαμπρό οι μεγάλοι σωτήρες του έθνους και υπέρμαχοι του Ελληνισμού (εντός και εκτός συνόρων), αυτοί που κλήθηκαν να μας σώσουν, εκείνοι που βάζοντας πάντα μπροστά σαν επιχείρημα τη ΛΟΓΙΚΗ οδήγησαν τη χώρα σαν καράβι ακυβέρνητο για δεκαετίες, ώσπου σήμερα το έριξαν πάνω στις ξέρες… Καλώντας τώρα τον πολύπαθο λαό (τους μούτσους δηλαδή) να βάλουν πλάτη για ακόμη μια φορά προκειμένου να αποφευχθεί το ναυάγιο, εάν βέβαια αυτό είναι εφικτό!
Εκείνη η ΛΟΓΙΚΗ, η οποία μας έπεισε όλους ότι δεν μπορεί να γίνουν αλλιώς τα πράγματα… μια ΛΟΓΙΚΗ την οποία ακολουθήσαμε και εμείς, μέσα στην παράλογη ζωή μας! Μια ΛΟΓΙΚΗ που ήταν, είναι και θα είναι το αιώνιο εμπόδιο απέναντι στο ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑ… εκείνη την απαραίτητη συνθήκη δηλαδή, που απαιτείται για να κάνουμε την υπέρβαση!
Και αναρωτιέμαι… Πώς γράφτηκε η ιστορία του Ελληνισμού; Με ΛΟΓΙΚΗ ή με ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑ; Μήπως με συνδυασμό και των δύο;
Υπήρχε ΛΟΓΙΚΗ άραγε όταν ο Λεωνίδας με τους 300 αντιμετώπιζε τις μυριάδες των Περσών; Υπήρχε ΛΟΓΙΚΗ όταν ο Κολοκοτρώνης, ο Καραϊσκάκης, ο Αθανάσιος Διάκος και οι χιλιάδες ηρώων αποφάσισαν να κυρήξουν τον απελευθερωτικό αγώνα έναντι των υπερπολλαπλασίων και απόλυτα οργανωμένων τουρκικών δυνάμεων ύστερα από 400 χρόνια σκλαβιάς; Υπήρχε ΛΟΓΙΚΗ στο ΟΧΙ του Ιωάννη Μεταξά και στους σύγχρονους ήρωες-αγωνιστές του έπους του ’40;
Είμαι πεπεισμένος ότι ΔΕΝ υπήρχε καμία ΛΟΓΙΚΗ! Τότε τι; Απλά έπραξαν το αυτονόητο… το χρέος τους απέναντι στην πατρίδα. Και γιατί το έκαναν αυτό;;; Γιατί έτσι τους δίδαξαν, γιατί έτσι τους γαλούχησαν… έχοντας σαν πρώτη προτεραιότητα την ελεύθερη Ελλάδα και όχι τη μονοκατοικία στα Βόρεια ή Νότια προάστια, το εξοχικό με την πισίνα, τα 3 αυτοκίνητα κλπ κλπ…
(Γιατί δεν περνούσαν όλα στο χαλαρό και στο δε βαριέσαι… Όπως για παράδειγμα το πολυσυζητημένο τουρκικό σήριαλ του MEGA το οποιο προκλητικά θα προβληθεί και ανήμερα της 25ης Μαρτίου-με ότι συμβολικά και σημειολογικά αυτό σημαίνει-από τους διδάσκοντες την πλύση εγκεφάλου!)
Και κατάφεραν το ακατόρθωτο, με οδηγό το ΠΑΘΟΣ και το ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑ! Για να ζούμε εμείς ελεύθεροι… θυσίασαν τη ζωή τους… για εμάς, για αυτό που εμείς σήμερα θεωρούμε αυτονόητο… για την ελευθερία, την ανεξαρτησία και την αυτονομία μας!
Και φτάνουμε στο σήμερα. ..
Πόσο ελεύθεροι νιώθουμε άραγε εμείς; Πόσο ανεξάρτητοι; Πόσο αυτόνομοι;
Και μακριά από εμένα οι λαϊκισμοί και τα εύκολα συμπεράσματα. Το ΟΧΙ δεν είναι αυτοσκοπός… Ειδικώς δε το τυφλό ΟΧΙ ίσως αποτελεί και δείγμα βλακείας… όταν αποδειχθεί ιδιαιτέρως ότι ήταν τζούφιο, δίχως περιεχόμενο. Γιατί το ΟΧΙ είναι τόσο βαρύ, που θα πρέπει να έχεις και τις ανάλογες αντοχές για να το σηκώσεις μέχρι τέλους, αλλιώς θα σε ισοπεδώσει… φωτεινό παράδειγμα η Κύπρος!
Γιατί όταν πεις το ΟΧΙ θα πρέπει να είσαι αποφασισμένος! Η ιστορία μιας χώρας δεν παίζεται στη ρουλέτα ούτε γράφεται με μπλόφες… Και δυστυχώς αυτό έγινε με τους αδερφούς Κυπρίους και τους ηγέτες που επέλεξαν προ ολίγων ημερών μάλιστα να διαχειριστούν τις τύχες της Μεγαλόνησου!
Θεωρώ ότι ζούμε ιστορικές στιγμές, που ίσως η έντονη καθημερινότητα δεν μας επιτρέπει να αντιληφθούμε…
Εύχομαι να μη χρειαστεί να γράψουμε ιστορία χρησιμοποιώντας έστω και μια σταγόνα ελληνικού αίματος…
Η σημερινή ημέρα είναι μια πρώτης τάξεως ευκαιρία να αναλογιστούμε και να αναθεωρήσουμε όλα εκείνα που κάναμε λάθος τις τελευταίες δεκαετίες.
Με πίστη και συλλογική προσπάθεια είμαι πεπεισμένος ότι θα τα καταφέρουμε.
Έλαχε στη δική μας γενιά να σηκώσει το βάρος της ανασύστασης του ελληνικού κράτους. Και θα το κάνουμε, γιατί αυτό είναι το χρέος μας… Και θα βγούμε ακόμα πιο δυνατοί όπως το έκαναν οι πρόγονοί μας τόσες και τόσες φορές! Και θα αποτινάξουμε κάθε μορφής σύγχρονου ζυγού που μας βαραίνει, μα σε 5 μα σε 10 μα σε 100 χρόνια!
Ας ξεκινήσουμε από τα απλά… μια ελληνική σημαία στο μπαλκόνι και μια προσευχή στην Παναγία μας, χωρίς να νιώθουμε ούτε ενοχή ούτε ντροπή, όπως κάποιοι φρόντισαν να μας περάσουν τα τελευταία χρόνια!
Δυο κινήσεις απλές σαν ένδειξη μνήμης και τιμής σε όλους εκείνους που κατά βάθος θα θέλαμε να μοιάζουμε… σε όλους εκείνους που είμαι σίγουρος ότι θα μιμούμασταν εάν και εφόσον αυτό κρινόταν αναγκαίο!
Ζήτω το Έθνος λοιπόν… Ζήτω η ΕΛΛΑΣ!
@ Για να θυμηθούμε και τις σχολικές μας εορτές λίγα χρόνια πριν…
