

Σε αναγνώριση της σημαντικής προσφοράς του Νίκου Λεγάκη στα Καμίνια αλλά και σε ολόκληρο τον Πειραιά, ο Δήμος Πειραιά, ύστερα από πρόταση του Δημάρχου Βασίλη Μιχαλολιάκου, τιμά τον μεγάλο Καμινιώτη ιατρό δίνοντας το όνομά του στην κεντρική πλατεία των Καμινίων.
Υπηρέτησε, κατά την πολυετή σταδιοδροµία του, στα Νοσοκοµεία Λαµίας, Γενικό Κρατικό Αθηνών, ΙΠΠΟΚΡΑΤΕΙΟ, Γενικό Κρατικό Πειραιά και ΑΤΤΙΚΟΝ.
Στο Γενικό Κρατικό Νοσοκοµείο Πειραιά, διετέλεσε ∆ιευθυντής της Πανεπιστηµιακής Χειρουργικής Κλινικής, κατά τα πρώτα χρόνια λειτουργίας της.
Έπειτα υπηρέτησε ως Επιστηµονικός ∆ιευθυντής στην Κλινιή «ΙΑΣΙΣ» Πειραιά.
Είχε δηµοσιεύσει πάρα πολλές εργασίες σε επιστηµονικά περιοδικά, Ελληνικά και ξένα.
Έίχε συµµετάσχει σε πάρα πολλά Ελληνικά και ∆ιεθνή Ιατρικά Συνέδρια.
Ήταν διδάκτορας και είχε εκπονήσει διατριβή για Υφηγεσία στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστηµίου Αθηνών ενώ ήταν μέλος σε Επιστηµονικές Εταιρείες και Επίτιµο µέλος του Συλλόγου Πασχόντων από Μεσογειακή Αναιµία.
Παράλληλα είχε ασχοληθεί µε τον Αθλητισµό. Κατά τα έτη 1958-1975 ασχολήθηκε στενά µε το ποδόσφαιρο (ΑΤΡΟΜΗΤΟΣ ΠΕΙΡΑΙΑ, Ενωση Ποδοσφαιρικών Σωµατείων Πειραιά, Ελληνική Ποδοσφαιρική Οµοσπονδία). Κατά τα έτη 1985-2000 τα ενδιαφέροντα του στράφηκαν στην καλαθοσφαίριση.
Είχε την ευθύνη του γυναικείου τµήµατος basket και παράλληλα υπήρξε γιατρός όλων των αθλητών της Εφορίας Σωµατικής Αγωγής του ΠΕΙΡΑΙΚΟΥ ΣΥΝ∆ΕΣΜΟΥ (Στίβος, βόλει, µπάσκετ).
Είχε πλούσια συνδικαλιστική δράση.
Σαν φοιτητής της Οδοντιατρικής Σχολής υπήρξε µέλος της ∆ΕΣΠΑ (∆ιοικούσας Επιτροπής Συλλόγων Πανεπιστηµίου Αθηνών), την εποχή του 114 και του Κυπριακού αγώνα. Από το 1974 ανέπτυξε έντονη δραστηριότητα. Εβαλε το ΙΠΠΟΚΡΑΤΕΙΟ Νοσοκοµείο και τους γιατρούς του στην ΕΙΝΑΠ, ενεργώντας πάντοτε σύµφωνα µε τις αποφάσεις του κορυφαίου και αποτελεσµατικού – τότε - συνδικαλιστικού οργάνου των γιατρών.
Από το 1989, όταν βρέθηκε στο Νοσοκοµείο Νικαίας, πρωτοστάτησε όλων των κινητοποιήσεων, που οδήγησαν σε µια σειρά επιτευγµάτων προς όφελος των γιατρών και των πασχόντων.
Ήταν τακτικό µέλος του Πειραικού Συνδέσµου, του Συλλόγου Αποφοίτων Ιωνιδείου Σχολής του Μορφωτικού, Φυσιολατρικού, Κοινωνικού Συλλόγου Πειραιά ο «ΦΟΙΒΟΣ», του Μορφωτικού Επιστηµονικού Συλλόγου Νέου Φαλήρου.
Το 2002, μαζί με άλλες και άλλους Πειραιώτισσες και Πειραιώτες ίδρυσαν την αυτόνομη κίνηση «ΑΚΙΚΑΠ» και κατήλθε σαν υποψήφιος Δήμαρχος στις Δημοτικές εκλογές της ίδιας χρονιάς. Η ΑΚΙΚΑΠ συγκέντρωσε 5000 ψήφους και έκτοτε συνεχίζει τη δράση της.
Στις Δημοτικές εκλογές του 2006 κατήλθε υποψήφιος Δήμαρχος επικεφαλής της παράταξης «ΑΚΙΚΑΠ - Οι γειτονιές του Πειραιά» και εξελέγη Δημοτικός Σύμβουλος Πειραιά.
Η «Συμμαχία στον Πειραιά» τον επέλεξε και τον είχε προτείνει ως υποψήφιο Δήμαρχο, για τρίτη συνεχή φορά, για τις δημοτικές εκλογές του 2010 στο Δήμο Πειραιά.
Στις 20 Οκτωβρίου 2010 άφησε την τελευταία του πνοή σε νοσοκομείο του Λονδίνου
