Βρείτε μας στο Google News. Πατήστε εδώ!
Σα σήμερα πριν 22 χρόνια ο Πειραιάς αποχαιρετούσε έναν σημαντικό Πειραιώτη, ένα σημαντικό άνθρωπο της Ναυτιλίας, τον Μιλτιάδη Μαρινάκη, πατέρα του διακεκριμένου εφοπλιστή και Προέδρου του Ολυμπιακού Βαγγέλη Μαρινάκη.
Ο Μιλτιάδης Μαρινάκης άφησε το στίγμα του στην οικονομική, πολιτική, κοινωνική και αθλητική ζωή του Πειραιά και της χώρας ευρύτερα.
Χαρακτηριστική είναι η ανάρτηση του επίσης Πειραιώτη δημοσιογράφου Λεωνίδα Μπλαβέρη, ο οποίος αφηγείται με μοναδικό τρόπο την εμπειρία του κοντά στον αείμνηστο Μιλτιάδη Μαρινάκη, αποδεικνύοντας ότι στα μικρά φαίνεται ο χαρακτήρας των μεγάλων ανδρών... και ένας τέτοιος ήταν και ο Μιλτιάδης Μαρινάκης!
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΗ ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΗ ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΤΟΥ ΛΕΩΝΙΔΑ ΜΠΛΑΒΕΡΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΤΡΟΠΟ ΠΟΥ ΛΕΙΤΟΥΡΓΟΥΣΕ Ο ΜΙΛΤΙΑΔΗΣ ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ... ΑΠΟΤΕΛΕΙ «ΜΑΘΗΜΑ» ΓΙΑ ΤΗ ΝΕΑ ΓΕΝΙΑ ΕΛΛΗΝΩΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΩΝ:
«27/04/2021: Σαν σήμερα, στις 27/4/1999, έφυγε από τη ζωή σε ηλικία μόλις 69 ετών ο Μιλτιάδης Μαρινάκης....
ΚΥΡΙΟΣ, με ΟΛΑ τα γράμματα ΚΕΦΑΛΑΙΑ, κιμπάρης στη συμπεριφορά του, ΜΑΓΚΑΣ με τα όλα του χωρίς να είναι άνθρωπος της βίας, αλλά ο λόγος του ήταν συμβόλαιο...
Μηχανικός που πιάνανε τα χέρια του, ήταν αδελφικός φίλος με τον πατέρα μου, που τον είχε στα χέρια του από Δόκιμο και τον "παρέδωσε" Β' Μηχανικό με σύσταση στην εταιρεία που ταξίδευαν να τον κάνει Α' "με κλειστά μάτια"...
Έτσι το έφερε η τύχη και μετά το Πανεπιστήμιο, τη Νομική, και μια Σχολή Ναυτιλιακών 2ετούς φοιτήσεως που είχα τελειώσει ενδιάμεσα, ενώ ήμουν φοιτητής, και τα 2 χρόνια στην Αεροπορία, να πιάσω δουλειά στην ναυτιλιακή του εταιρεία τη Vanimar SA.
Τα πρώτα 4 χρόνια και κάτι μήνες εργασιακής μου ζωής τα έχω στο ΙΚΑ και στην εταιρεία αυτή.
Τα πρώτα χρήματα τα έβγαλα εκεί...
Τις πρώτες διακοπές με τα "δικά μου λεφτά", ΕΚΕΙ...
Δεν πρόκειται ΠΟΤΕ μα ΠΟΤΕ να ξεχάσω πως την πρώτη χρονιά επειδή δεν είχα κλείσει χρόνο στην εταιρεία, δεν είχα δικαίωμα να πάρω άδεια. Με βλέπει λοιπόν ένα απόγευμα του Ιουλίου να κάθομαι στο γραφείο και να δουλεύω και με ρωτά:
"Ρε Λεωνίδα, πότε θα πάρεις εσύ άδεια;" ¨
"Δεν δικαιούμαι άδεια για φέτος κύριε Μαρινάκη. Δεν έχω κλείσει χρόνο" του λέω
"Καλά αυτές είναι μαλακίες. Να συνενοηθείς με το λογιστήριο ποτε θα έχουν τελειώσει όλοι με τις άδειες και να φύγεις και εσύ μερικές μέρες" μου λέει.
Πραγματικά μετέφερα τη συζήτηση στην επικεφαλής του Λογιστηρίου και κανονίζουμε να πάρω δύο εβδομάδες άδεια από 7 Σεπτεμβρίου και μετά που θα είχαν επιστρέψει όλοι.
Πάω την παραμονή να χαιρετίσω και μου λένε από το λογιστήριο: "Λεωνίδα αυτός ο φάκελλος είναι για σένα" και μου δίνουν έναν κλειστό φάκελο με το όνομά μου απέξω...
Τον ανοίγω και βλέπω μέσα 45.000 δραχμές. Το μισό μισθό μου τότε... Και ένα σημείωμα με τον γραφικό χαρακτήρα του κ.Μίλτου, όπως μου επέτρεψε να τον αποκαλώ μετά από καιρό... "Να περάσεις καλά ρε μπαγάσα και να πιείς κανένα ποτηράκι στην υγειά μου"...
Αυτός ήταν ο Μιλτιάδης Μαρινάκης!
ΚΥΡΙΟΣ και ΚΙΜΠΑΡΗΣ.
ΜΑΓΚΑΣ Πειραιώτης με τα ΟΛΑ του και ένας από τους ΔΥΟ που ΔΕΝ ΠΟΥΛΗΣΑΝ τις μετοχές του στον Κοσκωτά.
Να τα θυμόμαστε και αυτά...
Τρελός και ωραίος ΓΑΥΡΟΣ, που του άρεσε να κυκλοφορεί στη μοκέτα του γραφείου του ...ξυπόλυτος και που μετά τις συναντήσεις του με τους Εγγλέζουν "λόρδους" του Σίτι για δουλειές, τους πήγαινε στη "Μαργαρώ" δίπλα στη Σχολή Δοκίμων και πάνω στη λαδόκολλα χωρίς μαχαιροπήρουνα, με πουκάμισα και ανασκουμπωμένα μανίκια, έκλεινε τις καλύτερες συμφωνίες και ναυλοσύμφωνα....
Εγώ επειδή έχω μάθει στη ζωή μου να μην είμαι ΑΧΑΡΙΣΤΟΣ, χρωστώ πάρα πολλά στον Μιλτιάδη Μαρινάκη και ΠΑΝΤΑ θα μνημονεύω το όνομά του, καθώς έφυγε από τη ζωή λίγες μόνο μέρες μετά που έμαθα ότι θα έλθουν στον κόσμο τα δικά μου παιδιά ανήμερα του Αγ.Γεωργίου του 1999, συμπτωματικά δύο μήνες μετά τον θάνατο και του δικού μου πατέρα και φίλου του.
Κύριε Μίλτο, άσε να κερδίσει ο πατέρας μου στο τάβλι αλλιώς θα σου το κλείσει κατάμουτρα και θα πάτε νωρίτερα για μπύρες...
ΑΙΩΝΙΑ ΤΟΥΣ Η ΜΝΗΜΗ και των δύο εκεί πάνω...
ΕΞΑΚΟΛΟΥΘΗΣΑΤΕ!!!»
Λεωνίδας Μπλαβέρης
