Βρείτε μας στο Google News. Πατήστε εδώ!
Επιμέλεια συνέντευξης: Δήμητρα Τσιαούση
Η Θεατρική ομάδα ΟΝΕΙΡΟΔΡΑΜΑ ανανεώνοντας το θεατρικό της ρεπερτόριο γύρω από τα παιδιά παρουσιάζει την παράσταση "Πώς να γίνεις Σούπερ Ήρωας" στο Θέατρο Σταθμός. Οι συντελεστές της παράστασης έκαναν μια στάση στο Piraeus Press για μια συζήτηση, με σημεία αναφοράς τον ηρωισμό, τις κρυμμένες δυνάμεις που έχουμε μέσα μας, μικροί και μεγάλοι, την προσπάθεια αποφυγής των στερεοτύπων του ήρωα... Ο συγγραφέας Γιώργος Μενεδιάτης, η σκηνοθέτης Χριστίνα Μουδάτσου και οι δύο ηθοποιοί της παράστασης η Μελισσάνθη Μάκρα & ο Βασίλης Παπαλαζάρου ξεδιπλώνουν τις σκέψεις του!
Η νέα σας δουλειά καταπιάνεται με το θέμα του ηρωισμού;
Βασίλης: Ο ηρωισμός είναι μια συμβολική έννοια που αγγίζει τους ανθρώπους κάθε γενιάς, στα παιδιά ασκεί μια γοητεία και μια δύναμη ότι όλα μπορούν να τα πετύχουν, στους ενήλικες είναι εκείνη η έννοια που μας αγγίζει όλους ώστε να προσφέρουμε στον διπλανό μας, να βοηθήσουμε ακόμα και να σώσουμε κάποιον, όταν αυτός κινδυνεύει όπως σε έναν σεισμό, σε φωτιά κάποιο ατύχημα εμπλέκει την αυτοδιάθεση με την προσφορά.
Μελισσάνθη: Θα έλεγα ότι η παράσταση καταπιάνεται με το ζήτημα του πως μπορούμε να ανακαλύψουμε τις “υπερδυνάμεις” που κρύβουμε όλοι μέσα μας και να γίνουμε οι ήρωες της διπλανής πόρτας. Δίκαιοι, με ενσυναίσθηση για τα συναισθήματα των άλλων, αποδοχή των ιδιαιτεροτήτων και διάθεση προσφοράς για το κοινό καλό.
Γιώργος: Ναι, η νέα μας δουλειά προσεγγίζει το θέμα του ηρωισμού με στόχο να τον αναλύσει, να τον αποδομίσει και τελικά να καταλήξει στο συμπέρασμα ότι ηρωισμός είναι οι αρετές που έχουμε όλοι μέσα σας και δε πολύ περισσότερο τα παιδιά. Η ενσυναίσθηση, η αλληλεγγύη, η αποδοχή, η δικαιοσύνη.
ο ηρωισμός είναι οι αρετές που έχουμε όλοι μέσα σας, η ενσυναίσθηση, η αλληλεγγύη, η αποδοχή, η δικαιοσύνη
Ο ηρωισμός έχει γένος; Είναι γένους αρσενικού;
Βασίλης: Έχει γένος ουδέτερο όπως θα έλεγε και η Δημουλά. Ήρωας είναι ο καθένας μας που προσπαθεί για το καλύτερο. Είναι η μητέρα, ο πατέρας, ο φίλος, η φίλη. Εμείς θέλοντας να "πειράξουμε" τα στερεότυπα κάναμε κεντρικό πρόσωπο τη γυναίκα.
Μελισσάνθη: Φυσικά και δεν υπάρχει γένος στον ηρωισμό, δεν υπάρχει ηλικία, δεν υπάρχει καταγωγή ή οποιοδήποτε εξωτερικό χαρακτηριστικό που να ξεχωρίζει και να δηλώνει το ποιος μπορεί να είναι ήρωας.
Γιώργος: Ο τίτλος μας προβλημάτισε αρκετά, καθώς θέλαμε να αποφύγουμε αυτό το στερεοτυπικό “ήρωας” εξάλλου φαίνεται και από το τρέιλερ ότι πρωταγωνιστεί ένα κορίτσι. Η Έλλη είναι η σούπερ ηρωίδα στην παράσταση. Μπορεί να καταλήξαμε σε έναν παραδοσιακό τίτλο όμως η παράσταση σπάει τα στερεότυπα και δείχνει ότι η έννοια του Ηρωισμού είναι πέρα από φύλο.
Εμείς θέλοντας να "πειράξουμε" τα στερεότυπα κάναμε κεντρικό πρόσωπο τη γυναίκα
Με ποιόν τρόπο τα παιδιά ανακαλύπτουν τις κρυμμένες δυνάμεις τους;
Βασίλης: Κάνουν ένα ταξίδι να ανακαλύψουν τα στοιχεία εκείνα που τα γεμίζουν αυτοπεποίθηση, και σε δεύτερο χρόνο βρίσκουν τρόπους μέσα από την ευαισθησία τους και την αίσθηση δικαίου που τα διακατέχει ώστε να βοηθήσουν αρχικά κάποιον στο κοντινό περιβάλλον και ύστερα να επεκταθούν στην ευρύτερη ομάδα.
Μελισσάνθη: Η παράσταση νομίζω πως σταδιακά και με βήματα, βοηθάει τα παιδιά αρχικά να δουν συμπεριφορές και σε κάποιες από αυτές να αναγνωρίσουν τον εαυτό τους. Έπειτα κατανοούν από που προέρχεται μια συμπεριφορά. Στη συνέχεια μέσα από την εξέλιξη της ιστορίας, ενστικτωδώς και με τη δική μας βοήθεια κάνουν μια αναζήτηση μέσα τους, προβληματίζονται. Αρχίζουν να “ανακαλύπτουν” δυνάμεις που δεν πίστευαν ότι έχουν και αυτό βεβαίως κορυφώνεται στο δεύτερο μέρος που ακολουθεί την παράσταση, στο βιωματικό εργαστήρι.
ενστικτωδώς και με τη δική μας βοήθεια κάνουν μια αναζήτηση μέσα τους, προβληματίζονται
Πάσχει η κοινωνία μας από την έλλειψη θετικής σκέψης ή ενέργειας;
Βασίλης: Σήμερα παρακολουθούμε παθητικά σημαντικά πράγματα με αρνητικό πρόσημα που συμβαίνουν γύρω μας και δεν κάνουμε τίποτα ώστε να σκεφτούμε θετικά και να ενεργήσουμε ώστε να το αλλάξουμε. Όταν η σκέψη και η ενέργεια γίνεται συνολική αποκτά άλλη δυναμική και σίγουρα μπορεί να αλλάξει τα πράγματα προς το καλύτερο.
Μελισσάνθη: Δεν θα μπορούσε να είναι διαφορετικά, αφού οι άνθρωποι τα τελευταία χρόνια ζούμε τη ζωή μας μέσα από μια οθόνη, κάνουμε παρέες μέσα από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, επαναστατούμε από τον καναπέ μας πατώντας ένα κουμπί και προτιμάμε την ασφάλεια της σιωπής. Συνεπώς γινόμαστε και πιο απαισιόδοξοι… Όμως τον τελευταίο καιρό ο σφυγμός της παγκόσμιας κοινωνίας δείχνει ότι κάτι προσπαθεί να αλλάξει…!
Γιώργος: Η κοινωνία μας αντιμετωπίζει προβλήματα όταν θεωρεί ότι η θετική σκέψη σημαίνει απουσία κριτικής και αποδοχή των πάντων, τονίζω αυτό γιατί η έννοια της θετικής σκέψης και ενέργειας πολλές φορές παρερμηνεύεται, είναι σημαντικό να καταλάβουμε ότι η θετική σκέψη δεν σημαίνει απουσία κριτικής αλλά μια εποικοδομητική προσέγγιση στα προβλήματα. Η θετική ενέργεια δεν πρέπει να χρησιμοποιείται ως πρόσχημα για την αποφυγή του διαλόγου. Η θετική σκέψη είναι απαραίτητη ειδικά όταν συνδυάζεται με κριτική σκέψη και διάλογο, τότε ίσως επιτυγχάνεται η πραγματική πρόοδος. Άρα θεωρώ ότι η κοινωνία μας δεν πάσχει από έλλειψη θετικής σκέψης και ενέργειας αλλά από την παρερμηνεία αυτών των εννοιών.
τον τελευταίο καιρό ο σφυγμός της παγκόσμιας κοινωνίας δείχνει ότι κάτι προσπαθεί να αλλάξει…!
Με ποιο γνώμονα σχεδιάζετε κάθε σας νέα παραγωγή;
Βασίλης: Ακούμε τις ανάγκες της κοινωνίας μας που αφορά ενήλικες και παιδιά. Παρακολουθούμε τις αλλαγές που συμβαίνουν και τα κοινωνικά προβλήματα που συναντά στην καθημερινότητα του, το παιδί του σήμερα.
Χριστίνα: Η επαφή μας με τα παιδιά είναι συνεχής, καθώς καθημερινά ανταμώνουμε μαζί τους στο σχολείο, στο θέατρο αλλά και σε ομάδες διαφόρων δραστηριοτήτων σε άλλους χώρους. Αγαπάμε τα παιδιά και είναι χρέος μας να αφουγκραστούμε τις ανησυχίες τους, τις προσδοκίες τους, να ψηλαφίσουμε με σεβασμό ακόμη και τα όνειρά τους. Κάπως έτσι φτιάχνουμε το παζλ κάθε φορά και αναλόγως και την καλλιτεχνική μας έμπνευση δημιουργούμε τις παραστάσεις μας. Ξεδιπλώνουμε τα θέματά μας, ύστερα από μελέτη και πολλή φροντίδα. Σκεφτόμαστε πάντα και το γονιό-συνοδό-εκπαιδευτικό. Πολλές φορές χρειάζεται η συνεργασία όλων μας για το καλύτερο αποτέλεσμα και για να επιτευχθεί ο στόχος.
Ξεδιπλώνουμε τα θέματά μας, ύστερα από μελέτη και πολλή φροντίδα
Η βιωματική προσέγγιση τι ρόλο έχει μετά την παρακολούθηση της παράστασης;
Βασίλης: Ακριβώς αυτό. Το βίωμα. Το παιδί παρακολούθησε μια παράσταση, πήρε το ερέθισμα, ύστερα είναι η στιγμή να μπει στη θέση των ηρώων, να ταυτιστεί, να διαφοροποιηθεί, να ενεργήσει, να συναισθανθεί, να πάρει το ίδιο αποφάσεις και να δώσει το ίδιο το παιδί απαντήσεις και να κατανοήσει την έννοια της δράσης, της αντίδρασης και της εξέλιξης.
Χριστίνα: Το βιωματικό εργαστήρι είναι πια αναγκαίο και συνεπώς αναπόσπαστο μέρος της δράσης μας. Ακολουθεί την παράσταση, την ενισχύει και την ολοκληρώνει. Τα παιδιά βιώνουν καθημερινά πολλά συναισθήματα, θετικά και δύσκολα, τα οποία είναι όλα απαραίτητα, χρήσιμα και φυσικά είναι όλα αποδεκτά! Αυτό που δεν μπορούν να κάνουν πάντα τα παιδιά είναι να τα αναγνωρίσουν, να τα προσδιορίσουν, να τα κατανοήσουν. Η βιωματική προσέγγιση βοηθάει τα παιδιά να συνδεθούν με τον εαυτό τους μέσω του “παιχνιδιού”, να καταλάβουν βαθύτερα τα συναισθήματα τους και να ανακαλύψουν από που προέρχονται. Εστιάζουμε στα βασικά ανθρώπινα συναισθήματα και όχι στα σύνθετα ώστε το παιδί να μπορεί να ακολουθήσει. Μεγάλο ενδιαφέρον έχει η προσέγγιση δύσκολων συναισθημάτων όταν προκύπτουν από αυτά “λάθος” συμπεριφορές. Είναι πρόκληση γιατί συνήθως πίσω από αυτά κρύβεται η ανάγκη του παιδιού για περισσότερη προσοχή, αποδοχή και αγάπη. Είναι σημαντικό ότι όλη αυτή η δράση του εργαστηρίου φαινομενικά μοιάζει απλή αλλά είναι απόλυτα ουσιαστική! Για να μπορέσουμε να ανταποκριθούμε σε όλο αυτό, υπάρχει πίσω πολύ μελέτη, φροντίδα, νοιάξιμο και ευθύνη απέναντι στο παιδί.
Γιώργος: Το θέατρο και η τέχνη γενικότερα έχουν αναγνωριστεί διεθνώς για την θεραπευτική τους αξία επιτρέποντας στους συμμετέχοντας να εκφράσουν και να εξερευνήσουν τα συναισθήματα τους, σε πολλές χώρες θεατρικές παραστάσεις συνταγογραφούνται από ψυχολόγους ως μέρος της θεραπείας, δείχνοντας την σημαντική τους επίδραση στην ψυχοσύνθεση του θεατή. Είναι πολύ σημαντικά τα εργαστήρια καθώς τα παιδιά θα κατανοήσουν εμπειρικά το νόημα της παράστασης, όχι ως ένα στείρο ηθικό δίδαγμα αλλά ως μια ουσιαστική εμπειρία που ενισχύει την μάθηση και την κατανόηση. επίσης προσφέρουν στους εκπαιδευτικούς εργαλεία για να εξελίξουν το νόημα της παράστασης στο μάθημα.
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΘΑ ΒΡΕΙΤΕ ΕΔΩ.
