Βρείτε μας στο Google News. Πατήστε εδώ!
Επιμέλεια συνέντευξη: Δήμητρα Τσιαούση
Η αληθινή ιστορία του Άνθρωπου Ελέφαντα που συντάραξε την λονδρέζικη κοινωνία του 1880 παρουσιάζεται επί σκηνής θεάτρου Άνεσις υπό την σκηνοθετική ματιά του Δημήτρη Αγιοπετρίτη-Μπογδάνου και σε κείμενο της Τζούλιας Διαμαντοπούλου. Μία παράσταση που συγκινεί για την ανθρώπινη ματιά και την ενσυναίσθηση απέναντι στους αναξιοπαθούντες, ως μια αχτίδα φωτός και ελπίδας στα δεινά που ταλανίζουν την κοινωνία. Ο ηθοποιός Δημοσθένης Φίλιππας υποδυόμενος τον γιατρό Φρεντερίκ Τριβς μιλά στο Piraeus Press για τον ρόλο του, τον αντίκτυπο στην σημερινή κοινωνία, το συναισθηματικό αδιέξοδο του ήρωα…
Υποδύεσαι τον γιατρό Φρεντερίκ Τριβς στην παράσταση. Η εμφάνιση του Τζόζεφ Μερικ αποτελεί καθαρή επιστημονική πρόκληση ή αφορμή για την αποκάλυψη του εγωισμού ενός επιστήμονα;
Ο Φρέντερικ Τρίβς είναι υπαρκτό πρόσωπο μέρος της αληθινής ιστορίας του ανθρώπου ελέφαντα Τζόζεφ Μέρικ.
Υπήρξε πολύ σημαντικός γιατρός που εισήγαγε καινοτόμες μεθόδους στην χειρουργική, βραβευμένος, με τίτλους ευγενείας και παρασημοφορημένος από το Βρετανικό θρόνο.
Ταυτόχρονα, ειδικά προς το τέλος της ζωής του ασχολήθηκε και με την συγγραφή και μέσο του βιβλίου του "ο άνθρωπος ελέφαντας και άλλες ιστορίες" μας σύστησε τον Τζόζεφ Μέρικ και την περιπέτεια της ζωής του.
Όσο μπορώ να διαισθανθώ τον γιατρό Τρίβς από τις πηγές που διαθέτουμε και από την ενδελεχή έρευνα της συγγραφέως του έργου μας Τζούλιας Διαμαντοπούλου που αποτυπώνει εύγλωττα τον χαρακτήρα του, έχω την αίσθηση ότι ο γιατρός είναι ένα κράμα και των δύο περιπτώσεων.
Σίγουρα η εμφάνιση του Μέρικ καθώς και η νόσος του κεντρίζουν το ενδιαφέρον του γιατρού σε επιστημονικό μα και σε ανθρώπινο επίπεδο.
Ποιο από τα δύο υπερτερεί δεν γνωρίζω. Ξέρω όμως ότι ο γιατρός ενδιαφέρεται βαθιά για τον άνθρωπο Τζόζεφ Μέρικ, τον συμπονά, τον συναισθάνεται και προσπαθεί να τον βοηθήσει μέχρι τέλους.
Σίγουρα η μελέτη της νόσου του Μέρικ αποτελεί επιστημονική πρόκληση για τον γιατρό και σίγουρα ο καλός και κακός εννοούμενος εγωισμός του επιτυχημένου επιστήμονα κάνει την εμφάνιση του στην διάρκεια της κοινής τους διαδρομής.
Έχω την αίσθηση ότι οποιοδήποτε "λάθος" κι αν καταλογίσουμε στον γιατρό Τρίβς σε σχέση με τον Μέρικ δεν έχει γίνει εσκεμμένα...
Μια φράση της Τζούλιας στο στόμα του γιατρού μ'αρεσει ιδιαίτερα και με καθοδηγεί μέσα στο έργο "Όταν ο θεός επιτρέπει να συμβαίνουν τέτοια πράγματα, ο άνθρωπος πρέπει να επέμβει".
ο καλός και κακός εννοούμενος εγωισμός του επιτυχημένου επιστήμονα κάνει την εμφάνιση του στην διάρκεια της κοινής τους διαδρομής
Η σημερινή κοινωνία θα αντιμετώπιζε μια παρόμοια περίπτωση με διαφορετικό τρόπο;
Πολύ φοβάμαι πως όχι... και σήμερα θα υπήρχαν άνθρωποι που θα προσπαθούσαν να βοηθήσουν ορμώμενοι από διαφορετικά ευγενή ή ποταπά θέλω, άνθρωποι που θα προσπαθούσαν να απαλλαγούν από το τέρας χλευάζοντας, χτυπώντας, κακοποιώντας το... στέλνοντας το στην απομόνωση και στο θάνατο για να μην μολύνει τον ήσυχο και ειρηνικό βίο τους... και άνθρωποι που θα προσπαθούσαν να εκμεταλλευτούν προς όφελος τους την τραγική φιγούρα του Τζόζεφ Μέρικ.
θα λέγαμε ότι η τραγική ιστορία του ανθρώπου ελέφαντα γίνεται viral
Η υψηλή λονδρέζικη κοινωνία επιδεικνύει πιο αγνές προθέσεις απέναντι στον άνθρωπο ελέφαντα;
Η υψηλή Λονδρέζικη κοινωνία του τέλους του 19ου αιώνα επιδεικνύει στην πλειοψηφία της προθέσεις βοήθειας προς το πρόσωπο του Τζόζεφ Μέρικ.
Δεν ξέρω αν είναι απόλυτα αγνές αυτές οι προθέσεις από όλους.
Η γενναιοδωρία απέναντι στο Τζόζεφ προσφέρει καλή δημοσιότητα, είναι και μόδα, επιβάλλεται με έναν τρόπο και για να τονίσει τον διαχωρισμό και την υπεροχή των ευγενών απέναντι στον απλό λαό.
Με σημερινούς όρους θα λέγαμε ότι η τραγική ιστορία του ανθρώπου ελέφαντα γίνεται viral και συγκεντρώνει πάνω του την προσοχή της πλειοψηφίας και την πρόθεση της να βοηθήσει το άμοιρο "τέρας" που λίγο καιρό πριν απολάμβανε στα περίφημα και ιδιαιτέρως διαδεδομένα freak shows της εποχής.
Βρίσκει διέξοδο ο συναισθηματικός κόσμος του ήρωα; Υπάρχει κάποιος που τον κατανοεί εις βάθους;
Και ο γιατρός Τρίβς και η διάσημη ηθοποιός της εποχής Μάτζ Κένταλ (και ερωμένη του γιατρού) προσπαθούν να καταλάβουν σε βάθος τον άνθρωπο ελέφαντα...ο καθένας όσο του επιτρέπει η θέση του, ο χαρακτήρας του, τα βιώματα του, η φαντασία του, η σκέψη και ο συναισθηματικός του κόσμος...
Προσπαθούν να τον καταλάβουν μέσα από αυτούς τους ίδιους... χωρίς να μπορούν να νιώσουν πραγματικά τι σημαίνει να είσαι "τέρας".
Ο καθένας έχει την "κανονική" ζωή του που διαταράσσεται λιγότερο ή περισσότερο από τον Τζόζεφ Μέρικ και μετά επιστέφει στην "κανονικότητα" της.
Η συνάντηση του ανθρώπου ελέφαντα με τον γιατρό Τρίβς και την Μάτζ Κένταλ, ενώ ξεκινά με τις καλύτερες των προθέσεων, μετά από μια κορύφωση θετικών επιρροών, βοήθειας και "εξανθρωπισμού" του τέρατος καταλήγει με την απόλυτη καταστροφή και την συνειδητοποίηση ότι ο Τζόζεφ Μέρικ δεν πρόκειται ποτέ να έχει ούτε τουλάχιστον να δικαιούται την "φυσιολογική" ζωή που έχουν οι υπόλοιποι.
Η μοίρα του ανθρώπου ελέφαντα είναι προδιαγεγραμμένη! Δεν μπορεί να ξεφύγει.
Η ιδιαίτερη σχέση του γιατρού με την Ματζ Κένταλ σπάει τα ταμπού της τότε κοινωνίας;
Η παράνομη σχέση του γιατρού με την ηθοποιό Μάτζ Κένταλ είναι προϊόν μυθοπλασίας. Αν και οι δύο είναι υπαρκτά πρόσωπα δεν υπήρξε ερωτική σχέση μεταξύ τους. Στα πλαίσια του έργου και της παράστασης μας, η παράνομη αυτή σχέση σίγουρα σπάει τα ταμπού της εποχής, μιας και φαινομενικά τουλάχιστον δεν δίνει κανείς από τους δύο ιδιαίτερη σημασία για το τι θα πει ο κόσμος. Είναι σαν η επιτυχία της επαγγελματικής τους ζωής να ωθεί τον εγωισμό τους στο να ζήσουν μια ριψοκίνδυνη και παθιασμένη ερωτική ζωή που τους διαχωρίζει από τα πρότυπα της εποχής και καλύπτει κενά του πολύπλοκου χαρακτήρα τους και με ένα τρόπο επιβάλλεται εκ του προσωπικού τραύματος που κουβαλούν που ζητά απεγνωσμένα να εκφραστεί.
Μπορεί ο κατατρεγμένος άνθρωπος να ξεφύγει από την μοίρα του;
Η μοίρα του ανθρώπου ελέφαντα είναι προδιαγεγραμμένη! Δεν μπορεί να ξεφύγει.
Είναι συγκλονιστική η σκηνή στην ταινία του Ντέιβιντ Λιντς που ο άνθρωπος ελέφαντας περιτριγυρισμένος από το πλήθος που τον καταδιώκει φωνάζει "I am not an elephant. I am not an animal. I am a human being. I am a man." σπαρακτικά ερμηνευμένο από τον Τζον Χάρτ.
"I am not an elephant. I am not an animal. I am a human being. I am a man."
Ποια σκηνή της παράστασης σε συγκίνησε ιδιαίτερα;
Η βαθιά ανθρώπινη και γεμάτη ευαισθησία καθοδήγηση του σκηνοθέτη μας Δημήτρη Αγιοπετρίτη - Μπογδάνου σε συνδυασμό με την υπέροχη εικαστική ματιά του μας έχει δώσει πολλές σκηνές γεμάτες συναίσθημα και συγκίνηση υπέροχα εκτελεσμένες από τους εξαιρετικούς συναδέλφους Άλκη Μπακογιάννη, Βίκυ Παπαδοπούλου και Γιώργο Στάμο!
Θα ξεχωρίσω δύο: η επίσκεψη του πρώην εργοδότη του ανθρώπου ελέφαντα στο freak show Τομ Νόρμαν στον Τζόζεφ μετά από καιρό που έχει βρει άσυλο στο νοσοκομείο και η έμμεση ερωτική εξομολόγηση του Τζόζεφ στην Μάτζ, μετά από την πίεση της να περιγράψει το όνειρο της ιδανικής ζωής! Σκηνές που εκφράζουν βαθιά τον εσωτερικό κόσμο των ηρώων.
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΘΑ ΒΡΕΙΤΕ ΕΔΩ ΚΑΙ ΕΙΣΙΤΗΡΙΑ ΕΔΩ.
