Βρείτε μας στο Google News. Πατήστε εδώ!
Επιμέλεια συνέντευξης Δήμητρα Τσιαούση
Ο ηθοποιός Τιγκράν Αμπραμιάν συμμετέχει στην παράσταση Ο ΑΟΡΑΤΟΣ ΤΟΝΙΝΟ του Τζάνι Ροντάρι σε σκηνοθεσία Δημήτρη Μυλωνά στο Από Μηχανής Θέατρο. Μια προσεγμένη παραγωγή που επανέρχεται για 2η χρονιά επί σκηνής υμνώντας την φιλία, την αγάπη, την ενσυναίσθηση, την ενεργό συμμετοχή! Ο ηθοποιός ήρθε στον παρέα του PIRAEUS PRESS για μια διαφωτιστική συζήτηση.
Η παράσταση επανέρχεται επί σκηνής για δεύτερη χρονιά. Πώς νιώθετε που πήρε παράταση;
Η περσινή χρονιά με την προσέλευση που είχε και την ανταπόκριση του κόσμου έδωσε το έναυσμα για να συνεχιστεί η παράσταση για δεύτερη χρονιά. Είναι ευκαιρία να μεταδώσουμε την όμορφη και σημαντική ιστορία του Τζάνι Ροντάρι σε ακόμα περισσότερο κόσμο, μικρούς μας φίλους αλλά και μεγάλους. Ήδη πολλά παιδιά έρχονται για δεύτερη και τρίτη φορά να δουν την παράσταση, που σημαίνει ότι εμπνέονται και διασκεδάζουν πολύ και αυτό μας δίνει μεγάλη χαρά. Ανυπομονούμε, λοιπόν, να υποδεχτούμε και φέτος παλιούς και νέους «φίλους» και να μοιραστούμε μαζί τους τις περιπέτειες του Τονίνο.
Όντας μέλος μιας παρέας τα παιδιά μεγαλώνουν πιο ευτυχισμένα και νιώθουν μεγαλύτερη ασφάλεια και αποδοχή.
Η δυναμική της παρέας πόσο καθοριστική είναι για τις παιδικές ηλικίες;
Η δυναμική της παρέας έχει πολύπλευρες λειτουργίες για τα παιδιά. Οτιδήποτε βιώνουν –είτε θετικό, είτε αρνητικό- στη ζωή τους έχουν ανάγκη να το μοιραστούν καθώς πολλά πράγματα αποτελούν πρωτόγνωρη εμπειρία για εκείνα. Με αυτό τον τρόπο κοινωνικοποιούνται, μαθαίνουν τον κόσμο αλλά και αρχίζουν να γνωρίζουν και τον ίδιο τους τον εαυτό. Ταυτόχρονα, η δημιουργικότητα τους αυξάνεται και μαθαίνουν να λειτουργούν σε ένα ομαδικό πνεύμα. Η δυνατότητα, λοιπόν, να μοιράζονται είναι απαραίτητη και αυτό καθορίζει την παρέα ουσιαστικής σημασίας για εκείνα. Όντας μέλος μιας παρέας τα παιδιά μεγαλώνουν πιο ευτυχισμένα και νιώθουν μεγαλύτερη ασφάλεια και αποδοχή.
Η παράσταση δίνει απαντήσεις στους γονείς στο πώς να βοηθούν τα παιδιά να μην παραγκωνίζονται;
Η παράστασή μας ορίζει το παιχνίδι ως ένα σημαντικό κομμάτι της ζωής του παιδιού. Τα παιδιά, λοιπόν, έχουν ανάγκη να παίζουν και να ανήκουν σε κάποια ομάδα ή όπως είπαμε προηγουμένως σε μια παρέα. Μέσα από τη διάδραση με τους άλλους κοινωνικοποιούνται και αποκτούν νέες εμπειρίες και ωριμάζουν ως ατομικότητες. Επίσης, πολύ σημαντικό, μέσα από την παράστασή μας περνάμε το μήνυμα ότι το να κάνει ένα παιδί λάθος στα μαθήματα ή να μην είναι καλός σε κάποιο άθλημα δεν πειράζει. Όσοι είναι γύρω από το παιδί (φίλοι, γονείς, δάσκαλοι) οφείλουν να το ενθαρρύνουν και να του συμπαραστέκονται ώστε να νιώθει αποδεκτός. Ένα θετικό περιβάλλον θα βοηθήσει το παιδί να βελτιώσει τις όποιες μαθητικές του αδυναμίες αλλά και αθλητικές του ικανότητες. Έτσι, λοιπόν, οι γονείς πρέπει να δίνουν εξίσου βάση στο παιχνίδι με την παρέα όσο δίνουν και στη μελέτη των μαθημάτων και πάντα να είναι ενθαρρυντικοί.
Ποια είναι τα μηνύματα της παράστασης;
Ο Τονίνο δε θέλει να πάει στο σχολείο και εφευρίσκει χίλιους λόγους για να μην το κάνει, διότι φοβάται ότι ο δάσκαλος θα τον σηκώσει να πει μάθημα και τότε εκείνος μπορεί να μην απαντήσει σωστά. Φοβάται το λάθος. Το βασικότερο μήνυμα της παράστασής μας λοιπόν είναι ότι τα παιδιά πρέπει να μάθουν να μην φοβούνται το λάθος. Να έχουν το θάρρος ν’ απαντούν και να έχουν άποψη κι ας κάνουν λάθος, άλλωστε από τα λάθη μαθαίνει κανείς και γίνεται καλύτερος. Ένα ακόμη μήνυμα της παράστασης είναι πόσο σημαντικό είναι να μη μένει κάποιο παιδί μόνο του. Τα παιδιά έχουν ανάγκη την παρέα. Έτσι κι ο Τονίνο όταν ξανασμίγει με τους φίλους του ξαναβρίσκει την ευτυχία του! Τέλος, θέλουμε να δώσουμε έμφαση και στους ανθρώπους που νιώθουν πραγματικά μόνοι όπως για παράδειγμα οι ηλικιωμένοι. Η κοινωνία μας συχνά τους ωθεί στο περιθώριο, αλλά αυτοί υπάρχουν και συνεχίζουν να έχουν σκέψεις και αισθήματα και επιθυμία για ζωή.
Ποιο ρόλο υποδύεστε επί σκηνής; Έχει χαρακτηριστικά που ταιριάζουν στη δική σας ψυχοσύνθεση;
Στο έργο αυτό υποδύομαι διάφορους ρόλους: του επιβάτη στο τρόλεϊ που πηγαίνει ύστερα ως πελάτης στο ζαχαροπλαστείο, του πατέρα του Τονίνο, του ηλικιωμένου που συναντά στο πάρκο αλλά ο βασικός ρόλος που υποδύομαι είναι του δασκάλου. Όλοι οι ρόλοι πηγάζουν από τη δική μου ψυχοσύνθεση αναμφισβήτητα ίσως όμως εκείνος που ταιριάζει περισσότερο σε εμένα είναι ο επιβάτης του τρόλεϊ και πελάτης στο ζαχαροπλαστείο. Στο χαρακτήρα αυτό συμβαίνουν πολλά απρόοπτα σε όλη του τη σκηνική διαδρομή, όμως, εκείνος δεν πτοείται ιδιαίτερα. Προσαρμόζεται σε κάθε κατάσταση, παραμένει χαρούμενος ενώ δε διστάζει και να χορέψει σε κάθε ευκαιρία.
Ένα θετικό περιβάλλον θα βοηθήσει το παιδί να βελτιώσει τις όποιες μαθητικές του αδυναμίες αλλά και αθλητικές του ικανότητες.
Μπορεί ένα έργο να αλλάξει τον κόσμο πλάθοντας υγιή πρότυπα στα παιδιά;
Ένα σημαντικό θεατρικό έργο έχει να μας δώσει πολλά διδάγματα αλλά και ερωτηματικά. Έχει τη δυνατότητα να μας δώσει πλούσια τροφή για αναστοχασμό και σκέψη. Πιστεύω ότι τα παιδιά μέσα από την επαφή τους με τέτοια έργα, όχι μόνο καλλιεργούν την φαντασία τους και ταξιδεύουν με αυτή αλλά παράλληλα λαμβάνουν και σημαντικά μηνύματα και αποκτούν μια διευρυμένη σκέψη. Αποκτούν επίσης κριτική σκέψη. Αν ένα έργο δημιουργεί ένα τέτοιο πρότυπο ανθρώπου, που στέκεται με αυτό τον τρόπο απέναντι στη ζωή, τότε ναι σίγουρα μπορεί και να τον αλλάξει. Τα παιδιά που διαβάζουν έργα ή βλέπουν θέατρο έχουν αυτή τη δύναμη.
Ένα σημαντικό θεατρικό έργο έχει τη δυνατότητα να μας δώσει πλούσια τροφή για αναστοχασμό και σκέψη.
Ποια είναι τα επόμενα θεατρικά σας βήματα;
Αυτή τη στιγμή παράλληλα με τον «Αόρατο Τονίνο» συμμετέχω και στην παράσταση «Θείος Βάνια» του Άντον Τσέχωφ, σε σκηνοθεσία Δημήτρη Καταλειφού στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά, ως βοηθός σκηνοθέτη και φροντιστής της παράστασης. Ακόμα βρισκόμαστε στην αρχή της σεζόν και έχουμε πολύ δρόμο να διανύσουμε και με τα δύο αυτά έργα, οπότε τα μελλοντικά μου πλάνα είναι προς το παρόν άγνωστα.
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΘΑ ΒΡΕΙΤΕ ΕΔΩ.
