Βρείτε μας στο Google News. Πατήστε εδώ!
Πολλές γυναίκες στην Ελλάδα αποφασίζουν να γεννήσουν στο σπίτι τους. Είναι ασφαλής η διαδικασία; Τι συμβαίνει σε άλλες χώρες; Ο καθηγητής Μαιευτικής-Γυναικολογίας και Ανθρώπινης Αναπαραγωγής του ΑΠΘ, Βασίλης Ταρλατζής, μίλησε στο Sputnik για το θέμα και τους κινδύνους που υπάρχουν.
Την εποχή που η ανθρωπότητα προχωρά στον 21ο αιώνα συνοδευόμενη από ιατρικά, φαρμακευτικά και τεχνολογικά επιτεύγματα, μια μερίδα γυναικών επιλέγει να επιστρέψει δεκαετίες πίσω και να γεννήσει στο σπίτι όπως συνέβαινε παλαιότερες δεκαετίες.
Το φαινόμενο παρατηρείται σε αρκετές χώρες και μάλιστα σε ορισμένες εξ αυτών η Πολιτεία προσφέρει ορισμένες διευκολύνσεις προκειμένου οι γυναίκες να προχωρούν με ασφάλεια στη «κατ' οίκον γέννα».
Την ίδια ώρα, στην Ελλάδα ο φυσιολογικός τοκετός στην κρεβατοκάμαρα του σπιτιού αποτελεί και μια οικονομικότερη λύση δεδομένου ότι η γέννα στις ιδιωτικές κλινικές -παρότι μέρος του ποσού καλύπτεται από τα ασφαλιστικά ταμεία- είναι αρκετά ακριβή.
Πόσο ασφαλής είναι η γέννα στο σπίτι;
Πέραν όλων αυτών όμως, πόσο ασφαλής είναι η γέννα στο σπίτι για την επίτοκο και το παιδί;
Ο καθηγητής Μαιευτικής-Γυναικολογίας και Ανθρώπινης Αναπαραγωγής του ΑΠΘ, Βασίλης Ταρλατζής, μιλώντας στο Sputnik εξηγεί τους λόγους που μια γέννα στο σπίτι ελλοχεύει κινδύνους για τη γυναίκα και το έμβρυο.
«Πράγματι τα τελευταία χρόνια παρατηρήθηκε μια κίνηση υπέρ του φυσικού τοκετού. Ως ερέθισμα υπήρξε βεβαίως και η μεγάλη αύξηση των καισαρικών τομών που γίνονται και η οποία είναι πολυπαραγοντική και θέμα μιας άλλης συζήτησης, οπότε υπήρξε μια κίνηση να επιστρέψουμε στον "φυσικό τοκετό" εννοώντας να γεννά κανείς στο σπίτι, σε ένα ζεστό και οικείο περιβάλλον» εξήγησε ο κ. Ταρλατζής προσθέτοντας ότι κάποιοι θεωρούν ότι ο τοκετός πρέπει να γίνει φυσικά, όπως παλαιότερα.
Η αναδρομή στο παρελθόν, όπως επισημαίνει ο κ. Ταρλατζής, «μπορεί να περιβάλλεται από μια νοσταλγία και ωραιοποίηση των πραγμάτων», δεν συνοδεύεται όμως και από την επισήμανση ότι εκείνη την εποχή καταγραφόταν κι ένα υψηλό ποσοστό ατυχών συμβάντων κατά τη διάρκεια του τοκετού.
«Αυτά τα προβλήματα αντιμετωπίστηκαν σε μεγάλο βαθμό στις οργανωμένες μονάδες όπου υπάρχει κατάλληλη υποδομή. Έτσι, σε περίπτωση που κάτι δεν πάει καλά, μπορεί να αντιμετωπιστεί» σημείωσε.
Ο καθηγητής του ΑΠΘ ανέφερε ότι στην Ολλανδία, για παράδειγμα, οι γυναίκες μπορούν να γεννήσουν στο σπίτι τους όμως «υπάρχει ένα σύστημα που υποστηρίζει την επιλογή αυτή».
«Δηλαδή υπάρχουν ασθενοφόρα έτοιμα ώστε αν τυχόν προκύψει κάποιο πρόβλημα, να μεταφερθούν γρήγορα σε νοσοκομείο. Ο τοκετός είναι ένα φυσιολογικό φαινόμενο, αλλά σε κάποιες περιπτώσεις προκύπτουν επιπλοκές κατά τη διάρκεια και την εξέλιξή του. Δηλαδή μπορεί να γίνει μια πρόωρη αποκόλληση του πλακούντα κ.ά. τα οποία μπορεί να οδηγήσουν στο να χαθεί το έμβρυο ή και η γυναίκα. Κατά συνέπεια θα πρέπει να υπάρχει μια υποδομή η οποία να διασφαλίζει ότι αν κάτι συμβεί, θα μπορεί η επίτοκος να μεταφερθεί σε χρόνο dt (σ.σ. γρήγορα) προκειμένου να αντιμετωπιστεί σωστά σε ένα τριτοβάθμιο νοσοκομείο» τόνισε ο ειδικός, επισημαίνοντας τη δυσκολία να εφαρμοστεί στην Ελλάδα ένα τέτοιο σύστημα αφού οι δρόμοι στις πόλεις έχουν αυξημένη κίνηση.
Πότε μια γυναίκα μπορεί να επιλέξει να γεννήσει σπίτι
Ο κ. Ταρλατζής σημείωσε ότι αποτελεί επιλογή της γυναίκας να γεννήσει στο σπίτι ωστόσο ανέφερε ότι θα πρέπει να ενημερωθεί σωστά «ότι στη σημερινή εποχή κάτι τέτοιο δεν μπορεί να γίνεται σε όλες τις περιπτώσεις».
«Πρέπει να γίνεται μια επιλογή, ποιες γυναίκες που εγκυμονούν έχουν καλές προοπτικές να γεννήσουν κολπικά και επίσης δεν παρουσιάζουν οποιοδήποτε παράγοντα που μπορεί να προκαλέσει έκτακτο επείγον περιστατικό κατά την ώρα του τοκετού. Για παράδειγμα ότι το μέγεθος του παιδιού δεν είναι υπερβολικά μεγάλο, άρα δεν υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να μην μπορεί να βγει, ότι το έμβρυο κατεβαίνει με τη σωστή θέση, ότι η γυναίκα δεν έχει ζάχαρο, δεν έχει πίεση κ.λπ. Όλα αυτά πρέπει να έχουν διασφαλιστεί και να είναι περιστατικά χαμηλού μαιευτικού κινδύνου» εξήγησε και πρόσθεσε πως απαραίτητο είναι επίσης «να υπάρχει επικοινωνία με κάποια μονάδα μαιευτικής φροντίδας ούτως ώστε να μεταφερθεί γρήγορα αν κάτι δεν πάει καλά. Άρα λοιπόν μπορεί η γυναίκα να γεννήσει στο σπίτι, αλλά σε επιλεγμένες περιπτώσεις και όχι όλες οι γυναίκες αδιακρίτως».
Σε άλλες χώρες όπως στο Βέλγιο, συνέχισε ο κ. Ταρλατζής, τα νοσοκομεία προσπαθούν να «παντρέψουν» τις δύο διαδικασίες, δηλαδή του ασφαλούς τοκετού και του οικείου περιβάλλοντος.
«Στα νοσοκομεία αντί να έχουν μια τυπική αίθουσα τοκετού, δημιουργούν έναν χώρο ο οποίος μοιάζει με δωμάτιο σπιτιού, όπου είναι μέσα και ο σύζυγος και κατά συνέπεια είναι το περιβάλλον σαν ένα σπίτι, αλλά είναι εντός νοσοκομείου έτσι ώστε αν παρουσιαστεί επιπλοκή να μπορεί άμεσα να μεταφερθεί στο χειρουργείο ή στην αίθουσα τοκετών προκειμένου να διεκπεραιωθεί ο τοκετός με ασφάλεια για τη γυναίκα και το παιδί» εξήγησε.
Οι μαιευτήρες-γυναικολόγοι της Ελλάδας, όπως είπε ο κ. Ταρλατζής, δεν πηγαίνουν σε γέννες στα σπίτια καθώς δεν θεωρούν ότι είναι ασφαλής διαδικασία.
«Σίγουρα ο τοκετός στην κλινική έχει ένα κόστος, μεγάλο μέρος του οποίου καλύπτεται από τα ασφαλιστικά ταμεία. Για τον τοκετό στο σπίτι δεν γνωρίζουμε πολλά πράγματα (σ.σ. πόσο κοστίζει) γιατί κι εκεί συμβάλλουν είτε μαίες στην καλύτερη των περιπτώσεων, είτε κάποιες -δεν ξέρω τι εκπαίδευση έχουν- τεχνολόγοι που βοηθούν τις αναπνοές και υποθέτω ότι αυτοί που συμπράττουν προφανώς θα έχουν αμοιβή» κατέληξε.
