Βρείτε μας στο Google News. Πατήστε εδώ!
Η πολλαπλή σκλήρυνση κατά πλάκας είναι μια σχετικά σπάνια νόσος που εκτιμάται πως στην Ελλαδα πάσχουν 13.000 άτομα.
Η πολλαπλή σκλήρυνση εμφανίζεται όταν το ανοσοποιητικό σύστημα επιτίθεται με στη μόνωση και τις υποστηρικτικές δομές των νευρικών κυττάρων του εγκεφάλου. Προκαλώντας επακόλουθη βλάβη.
Η βλάβη αυτή μπορεί να προκαλέσει ποικίλα συμπτώματα.
Ανάλογα με το σημείο που εκδηλώνονται οι βλάβες, εμφανίζονται αντίστοιχα συμπτώματα.
Πολλαπλή Σκλήρυνση: Αδυναμία και μούδιασμα
Η σταδιακή καταστροφή των νεύρων οδηγεί στην αδυναμία των άκρων. Όπως επίσης και σε μυϊκούς σπασμούς και χάσιμο της ισορροπίας.
Προβλήματα όρασης
Πάνω από το 50% των ασθενών με σκλήρυνση αντιμετωπίζει μια πάθηση που ονομάζεται οπτική νευρίτιδα. Σε αρκετές περιπτώσεις, τα προβλήματα όρασης αποτελούν το πρώτο σύμπτωμα της σκλήρυνσης.
Προβλήματα ομιλίας
Είναι λιγότερο συχνά από τα προβλήματα όρασης. Ωστόσο, αρκετοί ασθενείς με ΣκΠ παρουσιάζουν δυσκολίες στην άρθρωση του λόγου.
Νοητική κατάπτωση
Δεν είναι σπάνιο ένας ασθενής με ΣκΠ να αντιμετωπίζει σύγχυση ή παντελή έλλειψη συγκέντρωσης.
Ακράτεια
Η σύγχυση, οι δυσκολίες στην άρθρωση και η μυϊκή αδυναμία είναι τρία κοινά συμπτώματα που εκδηλώνονται. Η ξαφνική εμφάνιση τους ομως μπορεί να υποδηλώνει πιθανό εγκεφαλικό επεισόδιο.
Η υποτροπιάζουσα-διαλείπουσα σκλήρυνση είναι η συχνότερη μορφή της νόσου. Περίπου το 85% των ατόμων με πολλαπλή σκλήρυνση διαγιγνώσκεται αρχικά με υποτροπιάζουσα-διαλείπουσα πολλαπλή σκλήρυνση.
Οι υποτροπιάζουσες μορφές της πολλαπλής σκλήρυνσης περιλαμβάνουν άτομα με υποτροπιάζουσα-διαλείπουσα σκλήρυνση.
Η πρωτοπαθώς προϊούσα πολλαπλή σκλήρυνση είναι μία εκφυλιστική μορφή της νόσου, η οποία χαρακτηρίζεται από συνεχόμενη και σταδιακή εξέλιξη της αναπηρίας συνήθως χωρίς διακριτές υποτροπές ή περιόδους ύφεσης. Περίπου το 15% των ατόμων με πολλαπλή σκλήρυνση διαγιγνώσκεται με πρωτοπαθώς προϊούσα μορφή της νόσου.
Σε όλες τις μορφές της πολλαπλής σκλήρυνσης η νόσος μπορεί να είναι ενεργή – υπό την έννοια της φλεγμονής στο κεντρικό νευρικό σύστημα. Ένας σημαντικός στόχος για τη θεραπεία της πολλαπλής σκλήρυνσης είναι η μείωση της ενεργότητας της νόσου και της εξέλιξης της αναπηρίας το συντομότερο δυνατό.
