Βρείτε μας στο Google News. Πατήστε εδώ!
Πνιγμός παιδιού: Μια μητέρα, είχε πάει σε μια πισίνα με το παιδί της. Ωστόσο, μέσα σε δευτερόλεπτα και σε απόσταση μόλις ενός μέτρου, το παιδί της πνίγηκε χωρίς να το αντιληφθεί.
Πνιγμός παιδιού: Τι ακριβώς είχε συμβεί
Την επόμενη εβδομάδα θα κλείσουν 5 χρόνια από τότε που τον κρατήσαμε τελευταία φορά αγκαλιά. Επιτρέψτε μου λίγα λεπτά από το χρόνο σας για να μιλήσω για την ασφάλεια στη θάλασσα ή την πισίνα.
Τίποτα δεν με ενοχλεί περισσότερο από αυτά τα γενικά μηνύματα που στέλνουν στους γονείς τις ίδιες παλιές συμβουλές για την ασφάλεια στο νερό. Η ασφάλεια στο νερό δεν είναι τόσο απλή.
Έτσι, αυτό δεν θα είναι ένα από αυτά τα μηνύματα. Αυτό είναι πραγματικό και είναι ωμό.
Πνιγμός παιδιού: Ελέγξαμε όλα τα «πρέπει» που μια καλή μαμά θα έλεγχε πριν πάει στην πισίνα
- Μαθήματα κολύμβησης από τότε που ήταν μωρό.
- Ήξερε πώς να κολυμπάει.
- Είχα πιστοποίηση ΚΑΡΠΑ (Καρδιοπνευμονική Αναζωογόνηση).
- Έμαθα τα παιδιά μου να σέβονται το νερό.
- Κρατούσα ανοιχτά τα μάτια και τα αυτιά μου στην πισίνα.
Όμως, τον Ιούλιο του 2016, τίποτα από όλα αυτά δεν είχε σημασία. Οι πισίνες δεν είναι παιχνίδι. Είναι τρύπες στο έδαφος γεμάτες με νερό. Οι παραλίες δεν είναι πάρκα. Είναι το στόμα της θάλασσας.
Πρέπει να αντιμετωπίζουμε αυτά τα σώματα νερού με το φόβο που απαιτούν. Το νερό δεν νοιάζεται. Δεν έχει συναισθήματα. Το νερό δεν σας ειδοποιεί όταν κάτι δεν πάει καλά, και ούτε μπορούν τα παιδιά σας.
Αυτό είναι το δικό μου μήνυμα: “Ο πνιγμός είναι σιωπηλός”.
Δεν υπάρχει πιτσίλισμα, δεν υπάρχουν φωνές για βοήθεια. Τίποτα όσον αφορά τον πνιγμό δεν θα τραβήξει την προσοχή σας μέχρι να είναι πολύ αργά. Ο πνιγμός συμβαίνει κάτω από το νερό. Δεν μπορείτε να φωνάξετε για βοήθεια κάτω από το νερό και δεν μπορείτε να κουνηθείτε κάτω από την επιφάνεια.
Ό, τι έχετε δει στην τηλεόραση, απλά ξεχάστε το. Δεν συμβαίνει με αυτόν τον τρόπο. Είμαστε προετοιμασμένοι να αναζητάμε ορισμένα σημάδια κινδύνου που δεν θα συμβούν.
Πνιγμός παιδιού: Η ιστορία του Weston
Στεκόμουν στο 1 μέτρο μακριά από το γιο μου. Βρισκόταν ένα βήμα από μένα. Ενώ στεκόμουν δίπλα του, έλεγα στα άλλα παιδιά πως να είναι ασφαλή στο νερό. Πόσο ειρωνικό είναι αυτό;
Στο μυαλό μου, ήμουν αρκετά κοντά σε αυτόν για να «ακούσω» το παραμικρό. Ήμουν αρκετά κοντά για να αισθανθώ κάποια ώθηση στο νερό αν πιτσιλούσε ή αν αγωνιζόταν. Αλλά τίποτα από αυτά δεν συνέβη, διότι ο πνιγμός είναι σιωπηλός.
Χρειάστηκε μόνο λιγότερο από ένα λεπτό. Σε λιγότερο από ένα λεπτό, βυθίστηκε ήσυχα και οι πνεύμονές του γέμισαν νερό. Έκανα ΚΑΡΠΑ και έβγαλε το νερό. Κρατούσα το γλυκό μου αγόρι λέγοντάς του ότι όλα ήταν εντάξει. Είχε προσκολληθεί στο στήθος μου και έκλαιγε.
Ήταν ξύπνιος και είχε τις ΑΙΣΘΗΣΕΙΣ του όταν έφτασε το ασθενοφόρο. Η μεταφορά με το ασθενοφόρο ήταν «προληπτική», και τον διασωλήνωσαν προληπτικά, αλλά ποτέ δεν ξύπνησε.
