Βρείτε μας στο Google News. Πατήστε εδώ!
Η Ιερά Μητρόπολη Πειραιώς γιόρτασε και φέτος, με τους περιορισμούς της πανδημίας, το μεγάλο υπερφυές θαύμα του Πολιούχου και Εφόρου του Αγίου Σπυρίδωνος του θαυματουργού, της 12/11/1716, πού περιγράφει ο Άγιος Αθανάσιος ο Πάριος στο έργο του «Οὐρανοῦ κρίσις» (Λειψία Σαξωνίας 1805) και το οποίο αναφέρεται στο πόνημα του Σεβ. Μητροπολίτου Πειραιώς κ. Σεραφείμ «Αἱ Αἱρέσεις τοῦ Παπισμοῦ» (Ἀθήναι 2009) σελ. 230:
«…Δευτέρα μαρτυρία εἶναι τό ἐν τῇ «Ἀσματικῇ ἀκολουθίᾳ καί τῷ βίῳ τοῦ ἁγ. Σπυρίδωνος Κερκύρας (ἔκδ. 1951) ὑπό Μητροπολίτου Κερκύρας κυροῦ Μεθοδίου, σελ. 212-227, περιγραφόμενον μέγα θαῦμα τοῦ Ἁγίου, τό γενόμενον τήν νύκτα τῆς 12ης Νοεμβρίου 1716, καθ’ ὅ, «ἐμφανισθεὶς δίς ὁ ἅγιος προηγουμένως κατ’ ὄναρ εἰς τόν τότε ἡγεμόνα τῆς νήσου Κερκύρας Πιζάνην καί συστήσας αὐτῷ νά μή κατασκευάσῃ θυσιαστήριον (ἀλτάριον) ἐν τῷ ἱερῷ τοῦ ἐν τῇ πόλει τῆς Κερκύρας ναοῦ του (ἔνθα φυλάττεται τό ἅγιον λείψανόν του ἄφθαρτον) χωρίς νά εἰσακουσθῇ, περί ὥραν 12ην τῆς νυκτός ἐνεφανίσθη εἰς τόν φρουροῦντα σκοπόν τῆς ἀκροπόλεως τῆς νήσου ὡς μοναχός, κρατῶν ἀνημμένον δαυλόν.
Τοῦ σκοποῦ δέ θελήσαντος νά πυροβολήσῃ κατ’ αὐτοῦ (διότι δέν ἀπήντησεν εἰς τάς ἐρωτήσεις του «ποῖος ἦτο…»), αὐτόν μέν ἥρπασεν ἀπό τῆς χειρός καί τόν ἐξεσφενδόνισεν ἔξω τῆς ἀκροπόλεως…, διά νά εὑρεθῇ ὄρθιος πλησίον τοῦ ἱ. ναοῦ τοῦ Ἐσταυρωμένου κρατῶν τό ὅπλον του· τήν δέ πυριτιδαποθήκην τοῦ φρουρίου ἀνετίναξε διά τοῦ ἀνημμένου δαυλοῦ, φονευθέντων, συνεπείᾳ τῆς ἐκρήξεως, τοῦ ἡγεμόνος Andrea Pisani, τοῦ συμβούλου του θεολόγου δομηνικανοῦ Frangipum καί 900 περίπου Λατίνων, κατοικούντων ἐντός τῆς ἀκροπόλεως.Ταυτοχρόνως κεραυνός κατέστρεψε μόνον την εικόνα του ηγεμόνος ἐν τῇ ἐν Βενετίᾳ οικία του, μεγάλη δέ κανδύλα ἀργυρᾶ, ἀφιερωθεῖσα ὑπό τοῦ ἡγεμόνος καί δι’ ἀργυρᾶς ἁλύσεως κρεμαμένη ἔμπροσθεν τοῦ ἁγίου λειψάνου του, ἔπεσε χαμαί καί συνετρίβη».
Προς διαιώνισίν του θαύματος τούτου συνετάχθη ακολουθίαν στην οποία ψάλθηκε και το μελοποιημένο εκφραστικότατο απολυτίκιο το οποίο έχει ως εξής: «Οὐκ ἔδει σε, Φράτορ, βαλεῖν τήν βέβηλον λατινομίαν σου ἐν τῷ ναῷ Σπυρίδωνος τοῦ ἁγίου· οὐ βούλεται Σπυρίδων τά ἄζυμα, ὡς οὐδέ τό Σύμβολον ἐν προσθήκῃ ψαλλόμενον, διό ἐν βορβόρῳ ρίπτει σε, βόρβορον ὄντα». Ἀλλ’ οἱ μεταγενέστεροι κατήργησαν τήν ἑορτήν…, ἵνα μή δυσαρεστῶνται οἱ Παπικοί, πολλοί ὄντες ἐν τῇ νήσῳ. Ὁ πρῶτος ὅμως καταργήσας ταύτην…, οἰκτρόν, ὡς λέγεται, ἔλαβε θάνατον…».
Ἡ πλήρης απόδειξη του θαύματος είναι ο έως τῆς σήμερον κενός χώρος εντός του Ἱερου Ναού Αγίου Σπυρίδωνος Κερκύρας, όπου θά ἀνοικοδομηθεί το Παπικό ἀλτάριο τοῦ Ἐνετοῦ ηγεμόνα Ανδρέα Πιζάνι και η κατεστραμμένη από την έκρηξη Ακρόπολη της Κέρκυρας.
Όπως γνωρίζουμε από τη θεολογία, τα θαύματα επιτελεῖ μέσω των Αγίων Του ὁ Πανάγιος Θεός, ο οποίος διέσωσε από τόν ἐκλατινισμό καί ἐξουνιτισμό την Κέρκυρα καί τα Ιόνια Νησιά και διεκήρυξε με τον όντως φρικώδη αυτόν τρόπον την αποδοκιμασία Του εἰς τήν ἀποκοπεῖσα από το σώμα της Ἐκκλησίας Παπική κοινότητα. Συνεπώς το θαύμα του Αγίου Σπυρίδωνος αποτελεί και έναν διαχρονικό κώδωνα κινδύνου ηχηρότατο, δι’ όλους τους θιασώτας τῆς Οἰκουμενιστικῆς κίνησης, οι ὁποίοι προπαγανδίζουν την χωρίς μετάνοια ένωση των Παπικών με την Αγία μας Εκκλησία.
